iblis kim seytan taslamak saturn tapinagi kabe tefilin siyah hacerul esved kirik kibele kible petra avimelek 6aysure dumuzi ibrahim ve sara inanna ve utu etana hacer ishak hac kurban kabeye verilmeli zemzem safa merve saay tavaf halilullah - 2

✔ çocuk dogunca kurban ederim ben bunu demis haci adam... ilginc tabii.
ama hemen kurban etmiyor. onu yanlis dedim. once 7 veya 13une kadar yetistiriyor. 7 veya 13unde kabenin insaati bitiyor (inşaat ya resulullah) sonra ruyasinda goruyor ki cocugu kurban et.

diyor, "vay la? bence bu seytandan da olabilir"
sonra geliyor bu arkadas 100tane koyun kesiyor (hesaplayan adamlar: kucuk basa 600 desen, 60.000tele eder. 257gram altin) bi alev gelip bu kurbanliklari yakar.
buyuk ihtimalle adamin hizindan tutusmustur kurbanliklar. bak simdi kurbani 15dk da kessen (herhalde oldurup birakmiyordu degil mi?) 15dk x 600 hayvan = 9000dk eder. 150saat mi etti bu, kac etti? bi uzun calisma gunu ile 10saatte kurban etse kendisi. dakikada 1 kurban kesmesi lazim. hizli adam.

neyse abi, bu hizla uyuyor. yorgun adam tabii ve gene ayni ruyayi goruyor... bu sefer 600deve kesiyor. 9.000.000tele yani 38.5kg altin baskan. temiz yatirmis. oglu tabii ya.

neyse deve daha da uzun surmustur de adam gelince eve yorgun argin uyumustur. bir de ne kan golu olmustur abi o ortam! valla yanlis bilmiyorsam bir devede 80-90litre kan var. 48.000litre eder. hani su sokakta gordugunuz 3 tekerlekli tankerler var ya. onlar 48k litre hacimli baskanlar. saglam kan yani.

neyse, gene uyuyor eve gidince. olm insan olsa dayanamaz! o kadar hayvan kes. adam 86yasinda istiyor cocugu. 93 ya da 99yasinda bu fiziksel aktiviteye girdiginde. bak biz yapamayiz 90lrada bunlari. o kadar hayvan kes... imkansiz!

ruyasinda gene ayni ruya gorunce "ben cocugu keseyim baskan" diyor.
anasina diyor ki, "oglumun basini yika guzel kokular surdur, sacini tara. onu koyun gutmeye goturecegim" ya da bunu demiyor, emin degiliz tam. bak ona deginecegim.
ogluna da gidip "git ip al, bicak getir. agac kesecegiz" diyor.. ya da demiyor. o konuda tam emin degiliz.* zaten guzel giysi ve koku ile kim koyun gutmeye ya da agac kesmeye gider ben de emin degilim. ama gidenler de olabilir. bizim ayrimcilik yapmamiz dogru olmaz!

neyse bi sekilde oglunu cikariyor. seytan annesine gidip "kocan oglunu kesecek" diyor. aslinda seytan bu olayda iyi insan lan. annesi "ben bilmem, beyim bilir" diyerek teslimiyetin zirvesine variyor.... ben yorum yapmiyor baskan.

sonra ogluna gidiyor seytan "haci baban seni kesmeye goturuyor" diyor. cocuk da "allah'tan emir almissa yapsin" diyor. diyor da allah'tan emir alip almadigini babasindan onayliyor mu? emin degilim. bak onlar da emin degil yalniz. gelecegim simdi.

sonra seytan gidip "kanka insan oglunu keser mi?" diyor. o da seytana kiziyor. bu munferit olayda seytan iyi adam demis miydim? arada tas atiyorlar ki bu olay sunnet oluyor. arada tas atiyoruz hepimiz. hangimiz tas atmadik ki?

ilk tasi gunahsiz olanimiz atsin arkadaslar.

sonra gidiyorlar cocugun kesilecegi yere.
babasi diyor ki "olm ben seni kesecegim, ruyamda gordum. vahiy geldi"
oglu da seytan hic soylememis gibi yapip, bilmezmis gibi yapiyor. demiyor ki, "seytan soyledi bana ya, haberim var. sen oyle beni bilmezmisim gibi getirdin ama anam falan da duydu hep. iki kisinin bildigi sir degildir" onun yerine "olur ki" diyor.
teslimiyet budur.

neyse "ama elimi kanadimi bagla. gomlegimi cikart. anama ver, hatira olarak saklasin, suratimi da yere dogru bastir" diyor.

no comment... cok zor tabii.

sonra fikir degistirip "yok yok coz, ben kendim de dururum" diyor.

no comment 2... dirayet elemental...

sonra bicagi vuruyor. bu sirada melekler secde edip "allah’ım! koru ismail’ini, affet ismail’ini" diyor. yukaridan da “ey meleklerim; benim kulum ibrahim’e bakınız, benim rızam için oğlunun boğazına bıçağı nasıl sürüyor. hâlbuki siz âdem (a.s.)’i yaratacağım zaman ‘yer yüzünde kan dökecek, yeryüzünü ifsat edecek birisini mi yaratacaksınız?’ demiştiniz de ben de size benim bildiklerimi siz bilmezsiniz demiştim” yaniti geliyor.

ıste ondan sonra dunyada hic savas olmadi ve kan almadi. atilan mermiler bedenleri delmedi, surulen kiliclar eti kesmedi.

yok lan saka saka.

neyse, bicagi suruyor sertce. bıçak kesmiyor
"baba merhametten elin kolun gucten dustu, ya da bicak korelmis. iki gunde 1200 hayvan kestin, korelmesi normal" diyor oglu. kontrol etmek icin bicagi tasa vuruyor. (hangimiz yapmiyoruz ki bunu? ben evde hep yaparim) tas ikiye ayriliyor.

vay ak!

sonra "neden kesmiyorsun bicak?" diyor. bicak da dile gelip "patron kesme dedi" diyor. sonra yukaridan koc iniyor. ve kapanis. sonra baba ogul hicbisi olmamis gibi evlerine gidiyorlar. evde bir bayram havasi, kurban eti kavurup yiyorlar. kimsede bir travma yok. cok mutlular.

bazilarina gore bicak ve iple odun kesmeye gidiyor. (hep oyle yaparim. balta kullanmam, ip ile keserim) kimisine gore annesine soylemeden gidiyorlar. kimisinde ipi ogluna aldiriyor. karisik bak.

https://www.sabah.com.tr/…ismaili-kurban-ettirmemek
http://islamcokguzel.com/…aili-kurban-etme-kissasi/
https://candamlalari.com/…him-a-sin-kurban-kissasi/

bu deli ne demek istiyor!!! dinimize hakaret mi ediyor? derseniz

✔ hz ibrahim neden oğlu olursa onu Allah'a kurban etmeyi adamış? baskan aslinda sadece kuran temelli giderseniz bu olaylar mantikli hale geliyor ama araya "o onu dedi, bu bunu ekledi" girerseniz yani ek kaynaklara giderseniz din bir anlam ifade etmeyip yunan hikayelerine donuyor demek istiyorum.

✔ çok tanrılı dinlerde kurban ibadeti, insan veya hayvanların büyük törenler ile öldürülmesi sonra da tüm bedeninin yakılarak veya farklı bir yöntem ile tanrıya sunulması şeklindeydi. bu dinlere inananlar kurban kesilmezse tanrının aç kalacağından ve bu yüzden üzerlerine felaket göndereceğinden korkuyorlardı. ibrahimi dinler ise kurban ibadetini kaldırmadı ancak reforme etti:

1. insan kurban edilmesi yasaklandı.
2. kurban edilen hayvanın etinin besin olarak tüketilmesi emredildi.
3. kurban etinin bir kısmı bağışlanarak ibadete sosyal bir nitelik kazandırıldı.
4. büyük törenler yerine aile içinde kesim benimsendi.
5. kurbana tanrının aslında ihtiyacı olmadığı açıkça vurgulandı.

o dönemlerde bilgi, değerler ve kültür, ezberlenen efsaneler yolu ile kuşaktan kuşağa aktarılırdı, efsanelerin de kalıcı olması için tabii ilginç olması gerekirdi. şimdi ise bu iş dc, marvel vs yoluyla ideolojiler için yapılıyor. ibrahim efsanesinin uzun ve kuran’ın ilgili bölümlerini okursanız bu 5 reformu görebilirsiniz. tüm bunlar masal ve efsaneyse nasıl bu kadar yıl böyle bir etki alanı bulmuş. kuru kuru inanmaktan bahsetmiyorum hac kurban vs tüm ritüeller gerçekleştiriliyor. kim ve kimler tarafından nasil bir inandirma yöntemidir bu? cidden merak ettiğim ve aydinlatilmak istediğim konulardir bunlar.

✔ Alain de Botton: Ateizm 2.0 videosunda bu hikayeyle bu şekilde dalga geçme potansiyelini taşıyan hamamböceklerine laf anlatmaya çalışıyordu: ateistler için dinle dalga geçmenin hiçbir faydası yok. din, felsefe, sanat; ya da savaş, diplomasi; ya da kapitalizm, sosyalizm vs. vs. insan medeniyetinin en az şu araçsal aklınızla yüceltip dilinizden düşürmediğiniz "bilim" ve "teknoloji" kadar önemli çıktıları. hepsinin anlamsız ve berbat yönleri olduğu kadar hem evreni hem insan ruhunu anlamaya, hayatı anlamlandırmaya yardımcı yönleri de var.

yoksa bıçağın eti kesmemesi tabi ki gerçek değil. bunun gerçekliğine inanmak komik olabilir. ama bunun analizini yapmak için uzaya roket atılacak çağı beklemiş olman gülünç. diğer ibrahimi dinlerde kurban edilen çocuk ishaktır. yalnızca müslümanlar kurban edilenin ismail olduğuna inanır. bilindiği üzere yahudiler ishakın soyundan gelir, araplar ismailin. tabii bu da bir inanış. ha bence iyi bir metafordur, kolektif bilinç altımızda yer edip bizi bugünlere taşımış edimlerimizden bir parçadır. hakikat değeri, tabii ki yoktur. ama öznel duyuşta yeri vardır. ben dalga da geçmem, tarzım değil. ama insanların hassasiyetleri ile maytap geçilebilmesinden yanayım, üslubu sarkastik olmuş konuya tanrısal bakış açısı ile biraz mânidar bakalım. bu tür mucizelere inanmak için koşul aramayan, gerçeklik ihtimali veren de olmayalım, buna karşı çıkıp realiteden uzak olduğunu belirtenden de olmayalım.

islam dininde anlatılan bu ve buna benzer birçok mucize mevcuttur; muhammed'in ay'ı ikiye yarması, musa'nın denizi yarması, musa'nın asasının yılan, bazı kaynaklarda ejderha deniyor, ejderha yılan şekline bürünmesi vs vs.buradaki herkes de hemfikir olacaktır ki; tüm bu anlatıların günümüz insan aklına uyması ne yazık ki mümkün değil. dini görüşlerden ve toplumsal tabulardan uzak bir çocuk yetiştirir, bu çocuğa yine bu mucizeleri anlatır ve bunların ilahi, sorgulanamaz gerçekler olduğunu söylerseniz, anlattığınız çocukta ciddi travmatik sorgulamalara yol açarsınız. her gün okuduğu masal kitaplarındaki hikayelerin çok daha üzerinde olan imkansızlıkların geçmişte yaşandığını, bütün bunları kontrol eden bir yaratıcının/tek elin olduğunu söyledikten sonra o çocuk bir süre gerçeklik algısını kaybedecektir.

tanrı, yarattığı varlıklardan kendi mantıksal zeminlerine ters düşecek yönelimler bekleyen bir yaratıcı ise birkaç sorun ortaya çıkar. ya sözünü ettiğimiz tanrı gerçekten de muhteşem değil( tanrı muhteşem olmak zorunda) ve çok fazla marvel izliyor ya da bizim mantıksal zeminimiz taş devrinden kalma. bir deist olarak tanrı'nın muhteşem olmayışını kabul etmiyorum etmek istemiyorum, geriye kendi mantıksal zeminimizi sorgulamak kalıyor. bu noktada kabul edilmesi gereken şey bütün bu anlatıların sizde göreceği kabul seviyesinin parametresi kendi mantıksal zemininizin oluşudur. inancınız mantıksal zemininizin önüne geçiyorsa kimse sizi bu yüzden eleştirmemeli, yermemelidir. fakat sizin de kabul etmeniz gereken şey, tüm bu anlatıların normal bir insan zihnine ters olduğu ve gerçeklikten son derece kopuk oluşudur.

inançlı olup tüm bu anlatılar matematik gibi kanıtlanabilir, ateist deist vizyonu gibi nesnel olgularmış gibi davranmayın. inançlı olduğunuz için bütün bunları kabul ettiğinizi anlamanız bu şekildeki eleştiriler karşısında sakin kalmanızı sağlayacaktır. inanç ve bilim bir araya gelmemelidir. bilimin olduğu yerde soyut inançlar olmayacağı gibi inancın olduğu yerde nesnel olgular yer alamaz. "inanmazsan inanma ama dalga geçme hakkın yok" nah yok inandığın şeyin ne kadar saçma, ne kadar absürd bir şey olduğunun farkında değil misin? ay’ın ikiye bölünmesi, denizin yarılması, gökten koç inmesi, tanrı ile konuşulması gibi bugün biri iddia etse götünle güleceğin şeyleri sırf gözünle görmediğin için var sanıyorsun. bugün hinduların ineği kutsamasına nasıl götünle gülüyorsan semavi dinlere inanmayan insanlar da senin bu iddialarına götüyle gülüyorlar ve hiçbir şekilde kanıtlanamaz bu hikayelere inanmadığı için kimse yanmayacak yiğidim. sen kandırıldığın ile kalacaksın.

✔ hz ismail'in kurban inerken hissettikleri; hz ibrahim, oğlu ismail'i tam keseceği sırada gökten bir kurban iniyor ve ismail kurtuluyor. tam o sırada neler hissetmiştir acaba? bence bu olayın travmasını ömrü boyunca atlatamamıştır. kabuslarına girmiştir. yahudiler ne hristiyanlar kurban kesmez sadece muslumanlar keser. hadi hristiyanligi gectim ama ibrahim ve isak yahudiler icin cok onemlidir. ismail olsaydi anlardim zaten onu adamdan saymiyorlar kole cocugu diye ama cidden kurbanin yahudilikte yeri olmasi gerekirdi bence. lan sirf onlar yuzunden cukumuzden 3-4 santim feda ediyoruz biz. benim favorim gökten sofra inmesi. salçalı makarna iner gerçi bize.

✔ Ereshkigal - Allat : Ereşkigal
✔ Ngeshtin-ana : Geştinanna.
✔ dunyadinleri
✔ Avimelek döneminde Kral'ın beğendiği kadınlar eğer evli ise öldürülüyordu. Tanrı rüyasında Avimelek'e görünerek ona kızdı ve Sara'yı geri vermezse.

✔ Sara ile evlenince tanrı, gerar kralı avimelek'e görünerek "bu kadını aldığın için öleceksin çünkü o evli bir kadın" dedi.

✔ Câhiliye döneminde Safa ile Merve tepeleri üzerinde iki put bulunmaktaydı. Umretul-Kaza esnasında müslümanlar "bu iki tepe arasında nasıl tavaf ederiz, çünkü cahiliye döneminde bu iki put için burada sa'y ederdik" demişler. Ortadoğu dinlerinde peygamberler sözüne inanılır, güzel ahlak sahibi, örnek kişiler olarak tanımlanır. Bir kişinin Tanrı tarafından peygamber olarak seçilebilmesi için böyle de olması gerekir. Asıl gelmek istediğimiz nokta burası: Acaba bu doğru mu? Bunu Tevrat’tan pasajlarla, İbrahim, Musa ve Davut’un yaşamından örneklerle inceleyelim.

tevrat’a göre İbrahim, Musa’dan birkaç kuşak eski, benim çıkardığım soyağacına göre İbrahim, Musa’nın dedesinin dedesinin babası oluyor. Arada 5 kuşak var. musa’ya gelene dek israilloğullarının sayısı 603.550 ye ulaşması gibi inanılmaz bir durum var. bu sayı 20 yaşın üstündeki erkek sayısı. Bence Tevrat’taki kuşak sıralamasında eksiklikler var. Davut ise daha sonra geliyor. Beytlehemli İsay’ın oğlu. ibrahim -avram öyküsü Tevrat’ın ilk bölümü olan Yaratılış, eski adıyla Tekvin de ibrahim, ülkesindeki kıtlık yüzünden Mısır’a gidiyor. Tevrat okuyalım:

Mısır’a yaklaştıklarında, karısı Saray’a, “Güzel bir kadın olduğunu biliyorum” dedi. “Olur ki Mısırlılar seni görüp ‘Bu onun karısı’ diyerek beni öldürür, seni sağ bırakırlar, lütfen ‘Onun kız kardeşiyim.’ de ki, senin hatırın için bana iyi davransınlar, canıma dokunmasınlar.”

Avram Mısır’a girince, Mısırlılar karısının çok güzel olduğunu farkettiler. Kadını gören firavunun adamları, güzelliğini firavuna övdüler. Kadın saraya alındı. Onun hatırı için Avram’a iyi davranıldı. Avram, davar, sığır, erkek ve dişi eşek, erkek ve kadın köle, deve sahibi oldu.

RAB, Avram’ın karısı Saray yüzünden firavunla ev halkının başına korkunç felaketler getirdi. Firavun Avram’ı çağırtarak, “Nedir bana bu yaptığın?” dedi, “Neden Saray’ın karın olduğunu söylemedin? Niçin ‘Saray kız kardeşimdir’ diyerek onunla evlenmeme izin verdin? Al karını git!”. Firavun, Avram için adamlarına buyruk verdi. Böylece Avram’la karısını sahip olduğu her şeyle birlikte gönderdiler.(Yaratılış, 12:10-20)

Olay bu kadarıyla kalsa iyi. ibrahim Mısır’a kıtlıktan kırılmamak için gider, oradan zengin olarak çıkar. Mısır’dan çıkınca, karısı ve servetiyle birlikte önce Negev’e, sonra Beytel’e, en son Hevron’daki Mamre Meşeliği’ne gider. İşte tam bu Mamre Meşeliği’nde, İbrahim’le Saray’ın başına şu meşhur çocuk sahibi olma olayı gelir. RAB, İbrahim’le karısına 3 melek gönderir. Saray’ın çocuğu olmamaktadır ve Saray artık iyice kocamıştır. Melekler Saray’a hamile kalacağı müjdesini verir. İbrahim’le Saray buna inanamazlar, çünkü çok yaşlıdırlar ve Saray adetten kesilmiştir. RAB için olmayacak şey yoktur ve Saray hamile kalır.
Mamre Meşeliği’nden sonra, geçici bir süre için İbrahim’le Saray Gerar’da kalırlar. Ve İbrahim burada da karısını, kız kardeşim diye tanıtır, yine aynı öldürülme korkusuyla. Bu sefer de Gerar Kralı Avimelek, Saray’ı alır. RAB, onun da rüyasına girer. Avimelek de korku içinde karısını İbrahim’e geri verir. Bununla da yetinmez, İbrahim’e bir servet de o verir.

Burada da aynı olayın farklı iki versiyon var gibi duruyor. Ama Tevrat bunu, devam eden olaylar dizisi gibi anlatıyor. Okurken bu nasıl iş diye düşünüyor insan. İbrahim, bütün servetini, karısını krallara, firavunlara peşkeş çekerek elde ediyor. RAB da İbrahim’in arkasını topluyor. Bir başka gariplik de 100 yaşına gelmiş, kocamış Saray, bu sefer de Avimelek tarafından beğeniliyor ve saraya gelin yapılıyor.

İbrahim’in oğlu İshak da , aynı şeyi yapıyor. O da yine Gerar’da kalırken karısı Rebeka’yı, kız kardeşi olarak tanıtıyor, karısı yüzünden yöre halkının kendisini öldüreceğinden korkarak. Neyse ki Avimelek, pencereden İshak’ın Rebeka’yı okşadığını görüyor da halkını RAB’ın gazabından kurtarıyor. Ama bu versiyonda kral, İshak’ın karısını almıyor, sadece “Niye Rebeka için ‘kız kardeşimdir’ dedin? Az kalsın halkımdan biri karınla yatacaktı.” diye İshak’a kızıyor. Bu sefer kral, İshak’a servet vermiyor ama “Bu adama ya da karısına dokunan öldürülecek.” diye ferman veriyor, İshak da, o yıl ektiği ekinin 100 katı ürün alıp zenginleşiyor.

tek bir öykünün, çeşitli kişilere mal edilmesi görülüyor. Tevrat bu türden yüzlerce örnekle dolu ama burada RAB’ın, İbrahim’in, İshak’ın haksız oldukları, ahlaki olmayan bir şey yaptıkları; tersine, suçsuz olan firavun, Avimelek ve halklarının ise haksız yere felaketlerle karşılaştıkları açık. Bu hareketler İbrahim’e ve İshak’a yakışır mı?

İbrahim’in bir başka olayı ise cariyesi ile ilgili. Karısı Sara, kısır olduğu için İbrahim den, cariyesi Mısırlı Hacer ile yatmasını istiyor. İbrahim Hacer ile yatıyor ve İsmail oluyor. İsmail 14, İbrahim 100 yaşındayken Saray (sonra Sara oluyor) ishak’ı doğuruyor. İshak, sütten kesilince İbrahim bir şölen veriyor. Bu arada Sara, İsmail’in alay ettiğini görüp “Bu cariyeyle oğlunu kov.” diyor. İbrahim üzülüyor ama RAB rüyasına girip “Sara’nın dediğini yap.” diyor. ibrahim Hacer ile İsmail’i alıp başka bir eve yerleştirmiyor, ne de başka bir şehre götürüp “Bundan sonra burada yaşayacaksınız.” diyor. Ne yapıyor dersiniz? Hacer’in omzuna bir tulum su verip çöle gönderiyor. Hacer, Beer-Şeva Çölü’nde bir süre dolaşıp su bitince oğlunu bir çalının altına bırakıyor.

bir ok atımı uzaklaşıp “Oğlumun ölümünü görmeyeyim.” diyerek onun karşısına oturup hıçkıra hıçkıra ağladı. Yar, 21:16.

Neyse ki RAB, çocuğun sesini duyuyor, meleklerini gönderip bir kuyu yaratıyor, çocuk çölde büyüyüp okçu oluyor.

Bir insan bugün bunu yapsa ne düşünürsünüz? “Tanrı rüyama girdi, götür çöle bırak dedi, bıraktım.” Olacak iş mi? Hele de bu İbrahim'in oğullarına yaptıkları! Kurban olayı da Tevrat'a göre İshak’ın başına geliyor. İslam'a göre bu olay İsmail'in başına geliyor. O bölüm de tüyler ürpertici. Ama çok bilinen bir öykü olduğu için aktarmıyorum. Hem İshak’in kurban edilmesi olayında, hem de annesiyle çöle bırakılması olayındaki temel mesaj ise şu: İbrahim, Tanrı’ya öylesine inanan bir insandı ki, RAB rüyasında oğlunu kes dese gider keserdi. Bugün biz böyle insanları tımarhaneye atıyoruz. Peygamber yapmıyoruz.

✔ Dinsizlerin namus ve ahlak anlayışı olmaz. Ahlakı neye göre temellendiriyorlar diyor ya. Siz ibrahim’i atanız olarak kabul ediyorsunuz. Bakın sizin atanızın namus ve ahlak anlayışı ortada.

Diğer ahlaksız Lut davranışı,
Lut’a seslenerek, “Bu gece sana gelen adamlar nerede?” diye sordular, “Getir onları da yatalım.”
Lut dışarı çıktı, arkasından kapıyı kapadı. “Kardeşler, lütfen bu kötülüğü yapmayın” dedi, “Erkek yüzü görmemiş iki kızım var. Size onları getireyim, ne isterseniz yapın. Yeter ki, bu adamlara dokunmayın. Çünkü onlar konuğumdur, çatımın altına geldiler.”