fenike tanrisi el kenan ugarit dying god olen tanri adonis baal el eloh elah ahura yahve zarathustra sipitama ekber allahi nitelik ilu ulu isa rabbuni imran

✔ firavun 1.şeşonk ve musevilerin insansı tanrısı : kenan panteonunun başında baş ilah EL vardı; Kutsal kitap ibrancası nda ilah için kullanılan genel terim olan bu kelime ulu olan anlamında akkadca ilu kelimesi nden dallanmış, kenan diyarının tanrılar ve insanlar hikayesinde El; ilahi ve beşeri tüm meselelerde son yetkili olan bir İlahın kişisel adı idi. O Tanrıların babası idi ve aynı zamanda Ab Adam - insanların babası idi; ünvanları merhametli, nazik. O "yaratılmış şeylerin yaratıcısı" ve Krallığı tek başına bahş edebilen idi.

✔ firavun shoshenq gives offering to amun.

✔ ortadoğuda ilk tanrı ilu/eli/el 'in 3 erkek çocuğu ve 1 kız çocuğu var imiş. 1-Baal/Hubel, 2-Mot/Menat, 3-Yam/Lat ve ve dişi olan Anat/Uzza. bazı akkadi metinlerde ilu/eli/el için ay(sin)'ın efendisi terimi kullanılmış. ay, akkadça sin, ya sin/ey ay hitabeti yasin suresinde var ve qurân'ın kalbi yasin suresidir islamda. dil ve yazı evriminde ilu/eli/el/al-lah : allah oluşmuş, yani tanrı il/el den köken almış allah ve meleklerin varlık öyküleri. meleklerin isimleri : cebra-il. azra-il, mikha-il. israf-il, hep tanrı konfigürasyonu (komşu veya ardıl kültür yapılandırması bunlar.)

tevrat 8:33 ayetinde baaal - berit olarak geçer. bağal ile el 'in aynı tanrı olup olmadığı bilinmemekte. sümerce en, lord, rab, tanrı demek, Lil ise fırtına, iklim, rüzgar. en Lil. iklim, rüzgar rabbi, tanrısı enlil ve onun karısı Hava Tanrıçasının Ninlil, nin hanım, kadın, lil fırtına, iklim demek. Sin adında Ay Tanrısı oğulları var, mezopotamya’ da Sümerler den sonra Akkad, Asur ve Babil imparatorluklarında yer aldı. Sin tapınakları Ur ve Harran şehirlerinde idi. Ur kent anlamına geliyor. Urfa’nın bu kökten gelmesi olası.

32:18 yeremya; ey büyük ve güçlü Tanrı, Hangi ilah Tanrı kadar uludur? eL - gadol - büyük. EL yüce olan tanrı’yı ifade etmek için kullanılmış.
göklerin Tanrısı-mezmur 136:26. yücelerdeki Tanrı-eyüp 31:28. yüce Tanrı-tekvin 14: 18-20, 22-23.

✔ kuran'da meryem miryam karışrmış : tevrat’ta isa ve meryem den bahis yok çünkü Tevrat ’ın M.Ö. 600 yıllarında yani İsa’dan 600 yıl önce tamamlandığı bilinir. Tevrat’ta Meryem sadece Musa ve Harun’un kızkardeşi olan peygamber miryam dır. musa, harun ve niryam kardeştir ve babaları imran tevrat’ta amram olarak geçer. kuran'ın ali imran yani imran ailesi suresinde meryem ile isa yörebinde, meryem’in babasının kim olduğu iddiası hiçbir incil’de yok. meryem’in babasının imran olduğu sadece kuran’da yazılı.

✔ elilah ay tanrısı allah kelime kökeni olduğu söylenmiş fakat yanlış. el-ilah al-ilah allah adını oluşturmamış. al-el arapça'nın the artıkeli olduğunu, ilah ise tanrı, dolayısıyla allah kelime kökeni bu olduğunu söyleyen alimler yanlış savuntu yapıyor. arapça'daki el-al ekleri the sözcüğü gibi değil, öyle olsaydı, kuran denmez el kuran denmeli idi, ingilizcede the quran dendiği gibi. hitap edilen kişi, bahsedilen kişiyi tanıyorsa veya bahsedilen kişi insanlar tarafından tanınıyor ise adının başında the kullanılır ki bir başkası ile karıştırılmasın. al-el-the ile aynı anlamda artıikel olsa, muhammed için el-muhammed denmesi gerekir idi. al-el arapça ve ibranice den önce sümer, babil, akad dillerinden arapçaya girmiş ve artıkel değil fenikece ilu tanrı anlamında idi.

al-el tanrı ilu, babil dilinde, ba-al anlamı bağ tanrısı idi, babil asma bahçelerini korumakla görevli bağ tanrısı bağ-al, al kelimesi ibraniceye girmiş, aslen Yahudi olan Araplar, İbraniceden almış. Babil den aldıkları kutsal isimlerin bazılarının başlarına geçmiş el-al, tanrı ve tanrıça adları olarak. Al ve el kelimeleri sadece tanrı manasına gelmez, aynı zamanda yüce, ulu, ilu, insan isimleri başlarına da takı olmuş çünkü o dönemler, tanrılaştırılmış kutsal rahipler ve hükümdarlar çoktu. bazıları Arapça düşünmekten kopamayarak "Allah kelimesi İlah veya İlou kelimesinden türemiş diyecekler. Arapça, dünyanın en yeni ve en ilkel dili dir. ibranice nin dejenere olmuş hali dir. Babil, Akad gibi, Araplardan ve Arapça'dan binlerce yıl önceki dillerden alınmış ilu ve allah.

Sümer ve Babil'den ithal bazı tanrıların adları : Al-Lat, Al-Uzza, Al-Menat, Al-Qaum, Kıb-el-La.
She-el-la, şila veya şi-el-la veya She-Al-lah olarak da okuyabilirsiniz. Hub-al, Ba-al.

El ve Al kelimeleri, bu gün halen İbranice'de "tanrı" manasında kullanılmaktadır. Hatta El veya Al kelimesinin yanına hiç bir şey ilave edilmediğinde, "tanrıların babası" yani "baba tanrı" manasına gelmektedir. Zaten ki sadece İbranice'de değil, Sümerce, Akada'ca, Babil dilince ve eski mısır dillerinin bazılarında, al ve el kelimeleri tanrı manasındadır, hatta baş tanrı manasındadır. Francois Lenormant, "Chaldean magic and its origin and development" adlı kitabında, Al kelimesinin tanrı manasında olduğunu, hiç bir tartışmaya yer bırakmayacak şekilde detaylarıyla anlatıyor.

allah kelimesinde al hecesini açıkladık şimdi lah hecesi lah değil, la hecesi aslında, ibranice ve arapça lah sonunda h olan kelimeleri konuşurken yuta-yuta bir zaman sonra yok ederler. Arapça ve İbranice'de ise tam tersine, bazı kelimelerin sonlarına H harfi eklerler. Çünkü bu dillerde H harfi bir ayraç gibi kullanılarak, üstüne vurgu yapılarak kullanılır. Hata bazen agh gibi, gırtlaktan çıkarılarak iyice vurgulanır. Bu diller için boşuna yallah, fellah, vallah dili dememişler. Çünkü çok sayıda H harfi işitilmektedir. Allah kelimesinin esası aL-La eL-La dır. La hecesi dişilik eki, Sümer ve Babil kaynaklı tanrıçaların ve hatta bayanların isimlerin sonlarına eklenir.

örnek, Sinder-el-la, Mu-Al-la, Raffe-el-la, Ley-la, Sühey-la, Gabri-el-la, Annabel-La. şimdi Al ve La hecelerini topla, al+La =tanrıça. el-ilah, ella - alla, ibranice tanrıça אלה el-la anlamında. la ilahe il allah aslında tanrıçadan başka tanrıça yok çünkü Al-Lah zaten üniversal dilde tanrıça demek, ilahe ise Arapça'da tanrıça demek, kimileri tanrıça kelimesinin Arapça'da karşılığının "elahim" olduğu yalanını söylese de, elahim, İbranice'deki "Elohim" kelimesidir ve her iki dilde de "tanrılar" manasına gelmektedir. Bu cümledeki manasızlığın sebebi ise, Al-La kelimesinin Arapça'ya en az 500-600 yıl ara ile iki kere girmiş olmasıdır. İlk girişinde değişime uğradı ve sonra başka bir kelimeymiş gibi gibi tekrar girdi ve o dönemin Arapça'sına uygun olarak tekrar değişime uğradı.

la ilahe il allah, yani 1 değil 2 kere tastikli tanrıça. Yahudiler, tüm orta asya ve Anadolu'nun ana tanrıçası olan Kıb-El-Le'yi, Kab-Al-Lah olarak telahfus ederek tanrıları arasına kattılar. Fakat onu fazla önemsemediler. Çünkü Yahudilerde tanrı ve tanrıçadan bol bir şey yoktu. Arapoğulları'nın Kıb-El-La'yı önemsemiş olması gayet doğaldı çünkü yeni kurulan milletler tek bir tanrı ile inşaa olur. Çünkü şimdilerde bile geçerli olduğu gibi, o zamanlar da birleştirici etki, tanrı ve din idi. Bu yüzden, doğal olarak çok tanrı üzerine bir millet kurmak, zorlu bir yönetim oluşturacağından imkansıza yakındır. Al-la veya Al-lah Yahudiler ve şimdiki Araplarda farklı manalarda kullanılır. Çünkü aslen eski Yahudilerden bir soy olan Araplar, Sümerlilerin ana tanrıçası Kıb-El-La'yı ana tanrıça edinmişlerdi.

anatanrıça edindikleri için ise, başındaki kıb hecesine gerek duymamışlardır. Çünkü Al-La veya El-La veya El-Le kelimesi, zaten tanrıça demekti. Fakat şimdiki Yahudiler olan Israiloğulları bunu yapmadılar çünkü onlar Kıb-El-La'yı ana tanrıça edinmediler. Zira onların tanrıları ve tanrıçaları çoktu. Diyebilirsiniz ki, "Arapların da tanrı ve tanrıçaları çoktu". Evet ama Kıb-El-La'yı ana tanrıça edindiklerinde, onun eş değerinde başka bir tanrı veya tanrıçaları yoktu. Diğer tanrı ve tanrıçaları daha geç dönemlerde ithal edilerek önem kazanmaya başladı. Kabe'de o dönemlerde baş put'un Allah olmasının sebebi budur. Çünkü o, Arap milleti ortaya çıktığında onların ilk tanrıçaları idi. Allah da aslında Ay kökenli bir tanrıçaydı. Çünkü Mezapotamya ve anadolu'nun ay tanrıçası Kıbele(Kıble)'den devşirmedir. Daha sonraları ataerkil dinlerin etkisiyle melezleştirilerek cinsiyeti yok edildi. Özellikle İslamın gelişiyle tamamen erkek hüviyetine büründürüldü ve cinsiyeti de inkar edilmeye başlandı.

kıble kıbele ay kökenli dir. bilinç başlar başlamaz şimdiki seviyesinde ortaya çıkmadı. insanoğlu yarı bilinçli, hatta az bilinçli dönemlerini yaşadı. seviye bakımından, şimdiki hayvan ve insan arası birşeydi. Kendinizi o dönemde doğmuş yarı bilinçli, zekası kıt bir insan olarak düşünün. Kendinizin hakkında hiç birşey bilmediğiniz bir gezegende buluyorsunuz. Böyle bir ortamda, o kıt zekanızla bile olsa, ilk gözlemlemeye çalışacağınız şeyler, yeryüzündeki canlılar ve gökyüzündeki yıldızlar, gezegenler olacaktır. Çünkü ilk dikkat çekecek olanlar bunlardır. Yıldızlar taşlar gibi ölü değildi, onlar hereketliydi. Bir görünüp bir kayboluyorlardı. Bunların içinde en hareketli olanları Güneş ve Ay idi. Aynı zamanda da onların gözünde, gökyüzündekilerin en büyük olanlarıydı. İşte bu yüzden, yıldızlar canlı olmalıydı.

bazen yarım ay olup, şekilden şekile giren, bazen büyüyüp, bazen küçülen Ay canlı olmalıydı, Ayrıca Ay, hem ışık veriyor, hem de doğarak, batarak çok uzun bir mesafede hareket ediyordu. O mutlaka canlı olmalıydı. Pekiyi ya Güneş? O en koskoca olanı? Ne kadar ilginç bir şey o değil mi? Bazen ormanlar yanarken çıkan o sıcak ve sarı şeyden yayıyordu, alev. Bu çok büyük bir etkinlik; koskoca dünyayı ısıtıyor, bitkileri yeşertiyordu. O da Ay gibi çok fazla hareket ediyordu. Evet evet, o mutlaka canlıdır. Canı ne zaman isterse o zaman ısıtıyor, bitkileri canı istediği zaman yeşertiyor. Kızdığı zaman, ormanlara o sarı ve sıcak şeyden gönderip yok ediyor. O, o sarı şeylerden bizim üzerimize de gönderiyor. Demek ki bizi görüyor ve biliyor. O sarı ve sıcak şeyleriyle bazen bizi bunaltıyor, ceza veriyor, bazen ise soğuk kış aylarında bizi bunaltmadan ısıtıyor, üşümekten kurtarıyor. Evet, evet bütün bunları yapan, bizi tanımıyor olamaz, hele hele ölü hiç olamaz.

Ay geceleri o sarı şeylerden gönderiyor ama onunkiler sıcak değil. Fakat bize yol gösteriyor. O ikisi neden hep buradalar? Neden başka yerlere gitmiyorlar? Gitseler bile geri geliyorlar? Neden bizlerle ve bizim Dünyamız ile bu kadar ilgileniyorlar? Yoksa burası onların mı? Güneşin o sarı şeylerden gönderdiği bitkiler, onun kendi bitkileri mi? O yüzden mi onları yeşertip yaşatıyor? Kendi bitkileri olduğu için mi? Ama bize de o sarı şeylerden gönderiyor? Bizimle de ilgileniyor. Yoksa biz de mi onunuz? Onlar çok güçlü, hiç düşmanları yok. Şimdiye kadar onlardan daha güçlü bir şeyin onları kovaladığını veya avladığını görmedik. Pekiyi ya yıldızlar? Onlarda da var o sarı şeylerden. Onlar kim? Olsa olsa o iki tane büyük şeyin çocukları olabilirler. Acaba bu iki şeyden hangisi dişi? Olsa olsa o geceleri çıkan dişi olabilir. Çünkü o daha küçük ve daha az güçlü. O büyük olanı ise çok büyük ve çok güçlü. O sarı şeylerden en çok onda var. Demek ki o da erkek olanı.

bilinç başladığında, işte buna benzer, ilkel ama çok da mantıksız olmayan düşünceler ürettiler. Ve bunun neticesinde, Güneş ve Ay'ı efendileri olarak kabul edip, onlara tapınmaya başladılar. İnsanoğlunun ilk tapındığı şeyler, Güneş ve Ay'dır. Bütün diğer tanrılar bunlardan türemiştir. Çünkü doğaya gözle görülür bir biçimde en çok etki edebilen bu ikisi idi. Doğayı yönetiyorlardı. Allah kelimesinin manasının tanrıça olduğunu anlattık. Pekiyi ama onun bir de simgesi olması gerekmiyor mu? Evet gerekiyor. Yukarıda ne demiştik? "İlk tanrılar Ay ve güneş idi" demiştik değil mi? Allah bir tanrıça olduğuna göre, onun simgesi ne olabilirdi? Elbette ki çoğu tanrıça figürlerinde olduğu gibi, onun da simgesi Ay olacaktı. Çünkü ilkel insanlardan başlamak üzere binlerce yıl güneş ve Ay'ı canlı sandılar, ve Ay'ın dişi, Güneş'in ise erkek olduğunu, yıldızların ise onların çocukları olduğunu düşündüler. İşte bu yüzden Allah'ın simgesi Ay'dır.

Allah'ın bir simgesi ay, çünkü o bir Ay tanrıçası, tanrıçaların hepsi Ay kökenli, tanrılar güneş kökenli, ineğin boynuzları Ay'ı simgeler çünkü 2 boynuzu tek parça olarak düşündüğünüzde hilal şeklinde dir. Bazı dinlerde ineğin kutsal olmasının sebebi bu. Bazı simgeler hem boynuz-hilal hem de daire şeklinde dolunay birlikte verilir. Aşağıdakiler bazı tanrıçaların simgeleri,
Tanrıça Hekate: Kıb-El-Le'nin bir başka devşirmesi:
Dolunay'ın üzerinde tanrıça Victoria:
Tanrıça selena: Boynuz/Hilal simgesi önünde poz veriyor:
Selena için Luna da deniyor.
Tanrıça Hator: Hilal içinde dolunay ile birlikte:
Hator tanrıçaların en eskilerindendir. O da Kıble gibi ana tanrıça dır.
Tanrıça Isis: Hilal içinde dolunay ile birlikte:

mısır tanrıçası Tehuti, Yunan versiyonundaki adı: Thot. Hilal içinde dolunay ile birlikte örnekler çoğaltılabilir. Yani Ay ile ilişkisi olanlar mutlaka tanrıçadır.
Şimdi aşağıdaki iki resimi inceleyip arada bir fark olup olmadığına bakmanızı isterim:
Yukarıdaki iki resimin birbirlerine benzerliğini gördünüz değil mi? Neye benziyor onlar?
Figur 1'deki resim tanrıça Şila nın vajinası. Figür 2'deki resim ise, Allah'ın diğer putunu içinde barındıran metal kap.

Üstteki her iki put da doğumu, doğurmayı, hamileliği simgeliyor fakat allahın bir başka özelliği, o aynı zamanda da içinde yuvarlak bir kara taş barındırıyor. kara taş, Allah'ı simgeleyen diğer put 'dur. putperest Araplar, aynen şimdiki müslümanların yaptıkları gibi, Allah putunun etrafında dönerek hac vazifelerini yerine getiriyorlardı. Ve aynen şimdiki gibi, orada şeytan taşlıyorlardı.

Aşağıdaki ise, Ay tanrıçası Kıb-el-le'nin, yani gerçek Kıble'nin kara taşı: Yukarıdaki resimdeki, kıble'nin elinde bulunan taş; mermerden yapıldığı için kara gözükmüyor fakat Ay tanrıçası Kıble'nin gerçekte öyle bir taşı vardı ve tıpkı Kabe'deki put gibi kara idi. Onun kara taşı kayıp yada çalındı. Söylentilere göre, Roma imparatorluğu zamanında, Roma şehrine götürüldü. Yine bir rivayete göre şu anda Vatikan'da saklanıyor. Hatta Kıbele'nin kara taşının çalınarak Kabe'ye götürüldüğü ve o kara taşın oradaki taş olduğu dahi söyleniyor. Fakat Kıble'nin kara taşı her nerede olursa olsun, onun bir kara taşı vardı.

Kıbele inanırları, o kara taşın etrafında dönerek hac vazifelerini yerine getirirlerdi. O zamanki inanışa göre, Tanrıça Kıble ve tanrı Attis birbirlerine aşık oldular fakat kavuşamadılar. Bunun üzüntüsünden, tanrı Attis kendi cinsel organını keserek erkekliğini bitirdi ve bu sırada kan kaybından öldü. Kıbele yüzyıllar boyunca üzüntüsünden gözyaşı döktü. Bunun üzerine bazı dindar kişiler Kıbele ayinleri esnasında hüzünlenerek kendi cinsel organlarını kesme yoluyla mahtem tuttular. Bunu yapanlar, Kıbele rahipleri, yani gallos oldular ve saygı duyuldular. Ve sonunda Kıble'nin döktüğü göz yaşları tanrı Attis'i diriltti ve bu adet kalktı. İşte İslamdaki sunnetin kökeni de buradandır. Maksat Kıble'nin yas'ına ortak olmaktır.

gerçek Kıble, gerçekten sevilesi bir tanrı idi. tüm tanrılar arasında hiç bir tanrı onun kadar sevilmemişt. insanlık ona çok şey borçlu çünkü o erkekleştirilmiş sahte kıble olan allah ve benzeri tanrılar gibi savaşmayı ve kavgayı değil, sevmeyi aşıladı. Kıbele'nin çok tapınağı yok çünkü her nerede olurlarsa olsunlar, Kıble'ye yönelerek selama durmak var. Matthew Bunson'un a dictionary of the Roman Empire kitabında, bu rituellerin bir kısmını bulabilirsiniz. Dua ederken elleri avuçları yukarı doğru açmanın kökeni Ay tanrıçalarından enerji-ışık avuçlamak yüze sürmek nurlanmak bu sayede. Ay'ın ışığına nur denir idi. Avuçlar açık ve yukarıya bakacak şekilde dua edilirdi ki; avuçların içi Ay dan gelen nur ile dolsun. Sonra avuçlarda toplanan nur, yüze sürülür. Yani nur ile yüz yıkayıp, günahlar dan arınmak.

kenan tanrısı ilu ile başlıyor tanrı varlığı, sonra ezra, semavi ilah icad ediyor isra-il ve el-lah. bi islam düşünürüne "günde kaç kere yaratıcımızı anarsın” diye soruyorlar, o da binlerce kez diye yanıtladıktan sonra, sesli bir şekilde “ah” diye nefes alıyor. Zikrler 'de Hu çekmek buradan kaynaklanır derler. tanrı karşılığı “Elah” veya dilimizi girdiği şekliyle ilah, eloh ve allah kelimesinin kökeni eloh bu. islam öncesi Kabe’de Ay Tanrısı da denilen Allah adlı bir put vardı, Ebrehe filleriyle Kabe saldırdığı zaman “Kabe’nin tanrısı”, “Evini koruyacak Tanrı” diye geçen Tanrı o. Mısır’dan iki firavun ismi Ramses, Tuthmosis, ra-moses, Toht-moses. Ramses Ra’nın oğlu. Tuthmosis Toht’un oğlu. Musa, Moses ismi başında sonradan silinmiş bir Mısır tanrısı firavun ahmose Ah’ın Oğlu, Ah Mısır’da Ay Tanrısı. Yani Sin, Nin, Lah, A’ah tanrı.

kabe ibrahim tarafından yapıldı biliriz oysa eski Kabe Ay Tanrısı Sin’in evi, Simgesi Hilal, islam’da hilal, Ay takvimi ve namaz Sin ile bağlantılı. namaz islam tarihi okunurken ilk ezanı kimin okuduğunu biliriz, ilk namaz nasıl kılındı bahsi olmaz çünkü namaz islam dan öne var idi. Namaz Hint yogası türü olan Namaskar dır. muhammed’e namazı Hintli bir tüccarın öğrettiği söylenir. Ay Tanrısı Sin ile ilgili eski Sümer kabartmalarında Sin’e ibadet eden insanların namaza benzer ibadet biçimleri görülür. namaz Farsça’dan geçmiş, Araplar salat der.

Sin’in 3 kızı lat, uzza, menat, Şeytan Ayetlerinden biri bu 3 tanrıça ile ilgili. muhammed Mekke’de Necm suresini okurken, Lat’ı, Uzza ’yı ve üçüncü Menat’ı gördünüz mü?” derken, şeytan diline karışır "bunlar, yüce turnalardır, şefaatleri umulur" der, sonra bu ayet için Hacc 52. ayette tekzip gelir. Arapça “Allah”, İbranice “Eloh”; Kenan dilinde “İlah” aynı şeyden bahseder: “El, il” tanrı demek ve meleklerin isimlerinde el, il var bu yüzden.

el il al’ah tanrı alah mısır ay tanrısı alah. Kabe’de islam öncesi Allah ismi verilen Ay Tanrısı alsh. Sin’in simgesi Hilal, islam’da Hicri takvimi, hilal simgesi, namazın kökenlerinde bu Ortadoğu inanışı var. Bu açıdan bir başka karışıklık teorisi Hz. İbrahim’in Brahma oluşudur. Bu da gerçekten (en azından isimsel benzeşme) ilginç başka bir konudur. Hz. İsa'nın çarmıha gerilme olayında ölmediği sonrasında Keşmir'de yaşadığı konusu da, iddialar ve kanıtlarıyla insanı şaşırtıyor. Bugün bilinen Tevrat’ın üç ayrı dönemde, üç ayrı “ekol” tarafından yazıldığı söylenir. Özellikle ortaya koyulan “Tanrı” kavramı açısından bu 3 ayrı bakış açısı belirgindir.

✔ insani tanrı, nuh tufanı öncesi insanoğluna kızar ve tufanı yaratır sonra pişman olur, yeryüzüne iner Hz. Yakup ile güreşir. Kendi ağzından bahsederken “Tanrılar” diye çoğul konuşur. Tanrı inanışı zamanlar bizim bugün bildiğimiz ulaşılmaz, büyük, hata yapmaz şekline bürünmüş. Tanrı’nın pişman olması gerçekten ilginç. Üç büyük dinin kutsal kitaplarındaki bazı olayların Sümer mitolojisinde bulunması da incelenmesi gereken bir konudur. Sümerler Tanrı’ya “Din-gir” derdi, bu kelimenin “Ten-gri” ile belirgin bir benzerliği var. Sumerlerin semavi dinlere kaynaklik ettigi asikar. Sorulmasi gereken Mezapotamya da birden ortaya cikip doneminin cok ilerisinde medeniyet yaratan bir kavim nasil bunu basardi. enlil ve enki mücadelesi ile tüm insanlık din ile kandırılmış, alah'tan başka inanacak ilah yoksa madem, allah başka ilahlara inandığımız için bizi niye cezalandırıyor.

✔ palmira Baal tapınağı, yahweh yehova, ortadoğu’da tek tanrı nın doğuşunda önemli baal tapınağı. suriye palmira baal tapınağında arkeolog 82 yaşındaki Halid Esad’ı başını keserek öldürdü ışid.

✔ palmira baal tapınak fotoğrafı. fate of the temple of Bel is a symbol of the tragedy engulfing Syria.

Sümer sonrası Semitik Mezopotamya’da Bel, Semitik dillerin daha batıda yer alan varyantında ise Baal diye geçen isim, kelime anlamı olarak efendi, lord, master, sahip anlamına geliyor. Zaman içerisinde tanrı anlamında kullanılmaya başlanan bu kelime, doğal olarak farklı kültürlerde farklı tanrılar için kullanılmış. Biz bu yazıda Mezopotamya’ya değil, daha batıda Akdeniz kıyılarında yer alan “Kenan” ülkesine bakacağız, yani bugünkü İsrail, Filistin, Lübnan ve Suriye topraklarına, öncelikle Kenan ülkesi. Antik çağlarda Levant’ın verimli topraklarında gelişen Kenan kültürü, özellikle Ugarit şehrinde yapılan kazılardan öğrendiğimiz kadarıyla gelişmiş bir mitolojiye ve panteona sahip.

Ugarit şehri bugünkü Suriye’de dir. Bu panteonun baş tanrısı “El”. (İsrail – İsrael kelimesi etimolojik olarak bununla alakalı). Kenan panteonu tarımsal kültürün aile ilişkilerini yansıtır bir şekilde, bir aile düzeni içerisinde inşaa edilmiş. Baş tanrı El’in zevcesi ana tanrıça “Ashera”. Baal ise El ve Ashera’nın çocuklarından bir tanesi. Mitolojinin tarihsel gelişimi içerisinde Baal figürünün giderek güç kazandığını ve en nihayetinde El’in yerini aldığını görüyoruz; öyle ki bundan sonra Ashera Baal’ın karısı olarak karşımıza çıkıyor. Baal’ın tarihsel açıdan en önemli ve enteresan özelliği, Yahweh’nin (Latince şekliyle Yehova’nın) diğer tanrılara ve bir baş tanrı olarak Baal’a karşı giriştiği mücadele. Peki kim bu Yahweh? Sina dağında Musa ile konuşup 10 emiri ileten , daha önceleri El ve türevleri şeklinde bilindiğini ama isminin Yahweh olduğunu söyleyen, İsrailoğulları’nın tanrısı. Yahweh bu açıdan tüm İbrahimi dinlerindeki (Yahudilik, Hristiyanlık ve Müslümanlık) tek tanrının ilk defa tarih sahnesine çıkmış hali; ve bu tanrının bugün geldiği nokta düşünülecek olursa, inanılmaz bir kariyere sahip olduğu söylenebilir. Bu kariyerin detayları daha da entersan. Yahudiliğin eski metinlerinde kariyerine diğer tanrıların yanında savaşçı özelliklere sahip bir tanrı, bir savaş tanrısı olarak başlayan Yahweh, sonraki süreçte ilk başta İsrailoğulları kavmine ait bir tanrıya (ulusal bir tanrı), daha sonra da tüm evreni yaratan ve kendisinden başka tanrı olmayan bir tek tanrıya evriliyor.

Bir çok eski ahit tarihçisine göre, Yahudiliğin kutsal metinlerinde bu evrimi, yani çok tanrılı bir sistemim bir parçası olan Yahweh’den tek tanrı olan Yahweh’e geçişi görmek olası. Yahweh ismindeki tanrı nereden geliyor, nasıl ortaya çıkıyor? İsrailoğulları denen kavim kimdir, kimlerdendir? Bu kavmin Kenan kültürüyle, Baal ile vs. ilişkisi nedir? Şimdi ilk başta şu noktayı belirterek başlayalım: Tevrat’taki meşhur Exodus olayını, yani Musa’nın İsrailoğullarını Mısır’da kölelikten kurtarıp, kuzeye kendilerine Yahweh tarafından vaad edilmiş topraklara getirme hikayesini destekleyen herhangi bir arkeolojik bulgu yok. Bu hikaye muhtemelen İsrailoğullarının farklı kabilelerden yavaş yavaş milletleşme sürecinde yaratılmış bir mit. Bugün İsrailoğulları adıyla bilinen millet muhtemelen kuzeyde Kenan kültürü içerisinde yaşayan semitik, yani sami ırkından olan gruplarla, daha güneyden gelen yine semitik göçebe kabilelerin birleşmesinden oluşuyor. Ayrıca yine muhtemelen Yahwe isimli tanrı bu güneyli nomadik göçebe kabilelerin tanrısı. Bunu destekleyen en önemli olgu, Kenan panteonunda Yahweh isminde herhangi bir tanrının olmaması. Ayrıca, tartışmalı da olsa Yahweh isminin kökeninin Mısır’da olduğunu söyleyen tarihçiler var. Sonuç olarak, farklı kaynaklardan yaptığım okumalara göre, benim kanaatim şu yönde: Güneyden gelip verimli tarım topraklarına yerleşen semitic kabileler daha sonra bu “vaad edilen” topraklardaki Kenan kültürüyle birleşip İsrailoğullarını oluşturuyorlar; ve bu kültüre kendi tanrıları Yahweh’i getiriyorlar. Kısacası vaad edilen topraklar hikayesi, güneyli göçebe bir gurubun verimli topraklarda ve nispeten medeni bir kültür içinde yerleşik hayata geçmesinin bir hikayesi; ve tabi bu sürecin meşru hale getirilmesinin.

Bu kısmında Yahweh tam olarak tek tanrı statüsüne ulaşmış değil. Bunun gerçekleşmesi yani politeist bir kültürden monoteizmin doğması İsrailoğulları tarihinde Babil sürgünü denen olaydan sonra gerçekleşiyor (MÖ 600 civarları). Bu süreçte yaşanan felaketler, tarih sahnesinde artık bütünleşmiş bir kavim olarak yer alan İsrailoğulları için önemli bir teolojik sorun yaratıyor: “Yahu biz Yahweh’nin kavmi değil miyiz? Bu kadar güçlü bir tanrı niçin bizi korumuyor? Nedir bu başımıza gelenler?” İsrailoğlu teologlarının bu çelişkiye verdikleri cevap şöyle: “Yahweh bizi cezalandırıyor. Sene olmuş MÖ 600, aramızda hala Yahweh’den başka tanrıya inananlar var. İsrail’de hala bazı Baal peygamberleri Baal’a övgüler diziyor. Tanrı da bizi cezalandırıyor”. Yahweh’nin felaketleri engelleyememesi elbette söz konusu olmadığı için, bu açıklama makul bir açıklama. Bu açıklama, sürgün döneminin getirdiği duygusal travmayla birlikte İsrail’de monoteizmin yerleşmesinde önemli bir rol oynamış olabilir.

bu süreç Yahweh açısından sorunsuz ilerlemiyor. israil krallarından Ahab ’ın zamanında Baal kültü israil’de canlanma yaşıyor. Ahab’ın Fenikeli karısı Jezebel-izabel-izabaal. Jezebel, Baal’ın İsrail’de tekrardan eski gücüne kavuşması için Yahweh peygamberlerine karşı Baal kültünü ve Baal peygamberlerini destekliyor. Biz bu hikayeyi Eski Ahit’te elijah-ilyas, Yahweh adına Baal’a karşı verdiği mücadele olarak okuyoruz. Bu mücadelenin galibi Yahweh oluyor, Jezebel’i ölüm bekliyor sonunda.

✔ Jezebel and Ahab meeting Elijah in naboth's vineyard : Elijah meeting Ahab and Jezebel in Naboth's Vineyard.

Izabel ve Ahab’ın İlyas peygamberle karşılaşması. (Print by Sir Frank Dicksee) Palmira’daki Baal tapınağının MS 1. yüzyıl içerisinde Roma İmparatorluğu döneminde inşaa edildiğini düşünecek olursak, demek ki pagan Roma’da Baal kültü bu zamana kadar varlığını devam ettirebilmiş. Roma’da tek tanrının paganizme öldürücü darbeyi vurması Hristiyanlığın yayılması ile oluyor. Akabinde İslamiyet’in doğuşu ve yayılışı ile birlikte İbrahim’in tanrısı eşine zor rastlanır bir kariyere imza atıyor.

✔ jezebel and their fruits of idleness, gossip, slander, busy bodies and need for attention and control, sexual immorality etc. The spirit of Jezebel.
✔ iki kadın; biri aziz diğeri günahkâr : Ahab'ın karısı Jezebel gibi Tiyatiralı Jezebel de iftiraya mı uğradı?

Jezebel ölüm tarihi ve yeri MÖ 842 Jezreel. Jezebel Eşi Ahav. Jezebel Ebeveynleri Ithobaal I. Jezebel Çocukları Atalya, Yoram, Ahaziya. Jezebel Torunu Ahazya. Jezebel Torun çocuğu Yoaş.

✔ jehoram'ı öldüren jehu, jezebel'i odasında kıstırdı. jehu onu pencereden atlamaya zorladı jezebel'in düştüğü yerde bedenini köpekler parçaladı.

jezebel tevrat'ın krallar 1 ve krallar 2 bölümünde hikayesi anlatılan, tevrat ve incil'de adı geçen en kötü yürekli ve en günahkar kadın olma sıfatlarını elinde bulunduran kişidir. jezebel sidonia kralı ethbaal'ın kızı ve israil kralı ahab'ın karısıdır, israil kraliçesi olmasına rağmen bir putperesttir ve o yörelerde popüler bir tanrı olmaya bir şekilde devam etmekte olan baalın kuludur. tüm israil'i baal'e tapmaya ikna etmeye çalışır, bu alanda türlü işkenceler uygular, daha da ileri gidip başkent samaria'da kendisine güzel bir tapınak inşa eder. israil kralı olarak bütün bunlara dur demesi beklenen ahab ise karısının işlerini sallamamaktadır. (sonra çok pişman olacaktır) tanrı bu bozacı ile şıracı ilişkisindeki çifti lanetler.

önce ahab bade olur. bir savaşta düşmanın ortaya atmak maksatlı attığı ok şans eseri kralı bulur ve şans eseri tam da zırhının birleştiği korunaksız bölgeden tutturur. ahab güneş batana kadar kan kaybından ölür. kanlarını köpekler yalar. (köpek ayrıntısı önemli, devam edelim)

jezebel başkötü olduğundan sona kalmıştır, jehu'nun üç adet eunuch'u tarafından yüksek katlarda yer alan bir pencereden atılır. akabinde yoldan geçmekte olan atlar tarafından paralanır ve cesedini köpekler yer. (söylemiştim köpekleri) kafatasını, ellerini ve ayaklarını ise bırakırlar. bu kısım renkli ayrıntıyı elijah'a borçluyuz.

bir inanışa göre kadınlar hala jezebel'in günahlarını ödemektedirler. bu male centered hikayeye göre: madem ödüyoruz, tanıyalım, sevelim jezebel'i. günümüzde jezebel metaforu, amerikalıların zenci kadınları soktukları 3 basma kalıp tipten biridir. geriye kalan iki tip, mammy ve aunt jemima dır. jezebel, kötü kadın olarak tabir edilen, kölelik zamanında toprağın efendisinin seks objesi olarak gördüğü kadın tipidir, tecavüze maruz kalır ve olabildiğince çok çocuk doğurması beklenir.mammy ise jezebel'in bir anlamda menapoza girmiş halidir. dogurganlığını yitirmiş zenci köleler, evin hanımınca artık seksüel bir tehdit olarak görülemeyecekleri için tarlada hizmet yerine eve geçmişlerdir. baş görevleri çoçuklara bakmak ve evi derletip toplamaktır. aunt jemima ise mabel sakızının ambalajında resmedilmiş zenci tip.

akhisar - thyatira. akhisarlı jezebel ilk feminist Jezebel Akhisar'lı dır. Jezabel Akhisar’da yaşamıştır. Bu husus St. John’un Thyateira kilisesine yazdığı ve İncil’de geçen mektuplardan anlaşılmaktadır. Jezebel tevrat ve incil’de adı geçen en kötü yürekli ve en günahkar kadın olma sıfatlarını elinde bulundurmaktadır. Popüler kültürde ve bir çok ülkede Jezebel istediğini elde etmek için cazibesini kullanarak her şeyi yapabilecek, güce tapan, ve dişiliğini kullanan bayanlar için kullanılan bir kelimedir. Jezebel İsrail kraliçesi olmasına rağmen putperestliğe ve Bal’a tapmaya devam etti. Baal : Eski Ortadoğu bölgesinin ve Kartacalıların baş tanrısıdır. Antik İsrailde Molek adını alır Fırtına ve yağmur tanrısı olan Baal verimlilik tanrısı olarak ta görülür ve yaygın bir biçimde tapınılan bir tanrıdır) tüm İsraillileri de Baal’e tapmaya ikna etmeye çalıştı. İsrail kralı olarak bütün bu olanlara dur demesi beklenen Ahab ise karısının baskın yapısına söz geçirememekte ve eşi olan Jezebel’in sözünün dışına çıkamamaktadır. Jezebel’in kocası Ahab üzerinde kurduğu güç, erkeklere karşı güçlü kadın imajının doğması ile feminizmin tarihsel miladı olarak düşünülebilir.

Jezebel’in ölümü : Bir süre sonra Yehova Tanrı, Yehu’yu İzebel’i cezalandırmak için görevlendirir. İzebel, Yehu’nun geldiğini duyunca gözlerini boyar ve süslenir. Fakat Yehu, İzebel’i pencerede görünce saraydaki adamlara, ‘onu aşağı atın’ diye bağırır ve adamlar söyleneni yaparlar. İzebel’i aşağı atarlar ve o ölür. Bu, kötü kraliçe İzebel’in sonu olur.

✔ Krallar 16:29-33; 18:1-4; 21:1-16; 2. Krallar 9:30-37.

✔ israil, göksel hizmetkar abid, ibadet, insan cin şeytan, yakub'un allah'ı güreşte yenmesi.
Yar.32: 24 yakup arkada yalnız kaldı. Bir adam gün ağarıncaya dek onunla güreşti.
Yar.32: 25 Yakup'u yenemeyeceğini anlayınca, onun uyluk kemiğinin başına çarptı ve güreşirken Yakup'un uyluk kemiği çıktı.
Yar.32: 26 Adam, "Bırak beni, gün ağarıyor" dedi.Yakup, "Beni kutsamadıkça seni bırakmam" diye yanıtladı.

Yar.32: 27 Adam, "Adın ne?" diye sordu. "Yakup."
Yar.32: 28 Adam, "Artık sana Yakup değil, İsrail*fm* denecek" dedi,"Çünkü Tanrı ile insanlar ile güreşip yendin. israil tanrı ile güreşir - uğraşır anlamındai

Yar.32: 29 Yakup, "Lütfen adını söyler misin?" diye sordu.Ama adam, "Neden adımı soruyorsun?" dedi. Sonra Yakup'u kutsadı.
Yar.32: 30 yakup, tanrı ile yüzyüze görüştüm, canım bağışlandı diyerek oraya peniel adını verdi. peniel tanrı'nın yüzü anlamına gelir. yedullah allahın eli gibi.

yakub'un Tanrı Yahve - Yehova ile olan mücadelesine yer verilmektedir. ailesiyle birlikte yakub, dayısının yanından Kenan diyarına dönerken çölde bir adamla karşılaşır ve tanyeri ağarıncaya kadar onunla güreşir. Yakub, bırak gideyim, dediği hâlde, güreş tuttuğu kimse onu bırakmaz ve daha sonra o kişi Yakub'a, “Artık sana Yakub değil, israil, tanrı ile güreşen, Tanrı ile uğraşan denecek. sen, tanrı ile ve insanlarla güreşip yendin der. (Tekvin, 32/22-32)

yahudi anlayışında yakup, bu olay sebebiyle “tanrı ile güreşen” veya “Tanrı ile uğraşan” manasına gelen israil” lakabını alır. Tanrıyla güreşmesine dair anlatılan bu uydurma kıssadan itibaren Yakup’un adı onur ünvanı olarak “İsrail” (Yisrael) adıyla; O’nun çocukları da “İsrailoğulları” (Bney Yisrael) unvanıyla tarihe geçmiştir. Tevrat'ta geçen bu ifadeler, açıkça Tanrı’nın insan şekline getirilmesidir. Buna benzer bir düşünce Hinduizm'de de vardır. Orada da tanrı bir insan veya hayvan şekline bürünerek yeryüzüne inmiştir. Bu inanç Hinduizm'de “Tanrının Avatarası” olarak ifade edilmektedir. Eski Ahid'de yer alan bu tür kıssaları, değişik şekillerde yorumlama ve tevil etme yoluna gitmişlerdir. Nitekim bu olay, Tevrat tefsirlerinde; “Yakub'un güreş yaptığı kişi Tanrı değil, Tanrı şeklinde gözüken bir melektir.” denilerek tevil edilmiştir. Durum böyle olsa bile, bu sefer yaratılmış bir varlığın Tanrı şekline girebileceği düşüncesi ortaya çıkar ki, bunun da tevili mümkün değildir.

tevat'taki güreş olayının ardından musa, tanrı'yı yüz-yüze gördüm ve canım sağ kaldı dedi. tekvin32/30, ibaresi, tevilin mümkün olmayacağını gösterir. bu olayın Tevrat'ta niye yer aldığı gerekçesinin ne olduğu da tamamen meçhul dür. Her hadisenin bir gerekçesi olması gerekirken, bununla ilgili hiçbir gerekçe gösterilmemekte dir. Tevrat'ta tanrı subhan- her türlü beşeri sıfatlardan münezzeh, kemal sıfatlarıyla muttasıf bir Rab olduğu hakikatinin zıddına, acziyet isnad edilmektedir. Bu hususta muharref Tevrat'taki diğer bazı ifadeler şöyledir:

musa, kavmin, aşiretlerine göre herkesin, çadırının kapısında ağlamakta olduğunu işitti; ve Rabbin öfkesi çok alevlendi; ve Musa'nın gözünde kötü oldu. Ve Musa Rabb'e dedi: Niçin kuluna kötülükle davrandın? Ve niçin senin gözünde lutuf bulmadım ki, bu kavmin bütün yükünü benim üzerime yüklüyorsun? Bütün bu kavme ben mi gebe kaldım? Onları ben mi doğurdum ki, bana: “Lala, emzikli çocuğu taşıdığı gibi, atalarına and ettiğim diyara kucağında onları taşı.” diyorsun? Bütün bu kavme vermek için nereden et bulayım? Çünkü bana: “Bize et ver ve yiyelim.” diyerek ağlıyorlar. Bütün bu kavmi ben yalnız taşıyamam, çünkü bana çok ağırdır. Ve eğer bana böyle davranırsan, niyâz ederim, eğer gözünde lutuf buldumsa, beni hemen öldür; ve sefaletimi görmeyeyim!” (Sayılar, 11/4-6, 10-15)

allaha zulüm isnad eden bu ifadeler, musa'ın Rabbine dua da bulunacağı yerde baş kaldırıp isyan sergilediğini gösterir ki, bu durum bir mukaddes kitaba uygun mu. tevrat'ta, Allah inancıyla bağdaşmayan şöyle olay anlatılır: günün serinliğinde cennet bahçelerinde gezinti yapmakta olan Rab, Adem ile Havva'yı arar. Onlar ağaçların arkasına gizlenmiştir. Tanrı onları göremeyince: “Neredesin?” diye Hazret-i Adem'e seslenir. Adem, “Bahçede sesini duyunca korktum. Çünkü çıplaktım, bu yüzden gizlendim.” der.” (Tekvîn, 3/8-10)

ne kadar tevil edilmeye çalışılırsa çalışılsın, Tevrat'ın tahrif edildiğini, yani Tevrat’ın aslının korunamayıp insan elinin karıştığını, bir takım ilave ve çıkarmaların yapıldığı kendiliğinden anlaşılır. birçok alim, Tevrat kıssalarındaki insan şeklinde bir tanrı inancının arka planında, eski Mısır ve Babil'de görülen putperest ve efsanevî tanrı inançlarının tesirleri bulunduğunu ve bu inançların hem Yahudileri hem de Tevrat yazarlarını etkilediğini ifade etmektedir.

Kur'an'da israil, yakub adının İsrail olduğunu 2 ayeti ile tasdik etmekte.
tevrat'ın indirilmesinden önce, İsrail'in (Ya'kub) kendisine haram kıldıkları dışında, yiyeceğin her türlüsü İsrailoğullarına helâl idi.” (Al-i İmran, 3/93)
ibrahim ve İsrail (Ya'kub) 'in soyundan, doğruya ulaştırdığımız ve seçkin kıldığımız kimselerdendir.” (Meryem, 19/58)

islam tarihçileri arapça olmayan İsrail kelimesine, Tevrat’ta yüklenen manadan tamamen farklı başka anlamlar yüklemişler. Yahudi kaynaklarında bu kelimenin anlamı konusunda verilen bilgiler İslâm'ın uluhiyyet ve peygamberlik inancıyla bağdaşmadığı için Müslüman bilginler bu hususta farklı açıklamalar getirmişler. israil kelimesinin anlamı Allah'ın kulu (Abdullah) demektir. İbn Abbas’ın açıklamasına göre, İbranice’de "isra" kul demektir, il tanrı demek. isra kelimesi tanrı nın seçtiği, il- tanrı demek, isra" kelimesinin sağlam yapmak ve bağlamaktan geldiği söylenmiş, israil, tanrı tarafından güçlü yaratılmış anlam ifade eder. Yakub’un Allah için hicret ettiği vakit bir gece yürümesinden dolayı, Yüce Allah'a geceleyin giden ve yürüyen anlamında İsrail isminin verildiği de söylenmiştir. Bu açıklamaya göre ismin bir bölümü İbranice bir bölümü de Arapların söyleyişine uygun olur. (bk. Taberi, Kurtubi ilgili ayetlerin mealleri)

guan’ın bahsettiği olaylar ve kahramanları bir tarihi vaka olarak var. Eski ilahî kitaplar üzerinde bir müheymin / kontroler olan Kur’an-ı Kerim o semavi dinlerdeki bilgilerin yanlışlığa uğramış olanları düzelterek doğru olanı insanlara anlatmakta. guran’ın tevrat ve incil ile ilişkisi muheymin dir. Bu kelime, gözetmen ve kontrol eden manasına gelir. Bu kontrol iki şekilde olur, o kitaplarda bulunan doğruları tasdik ve zamanla vahiy olmayan kısmında -insanların hatası olarak yer alan- yanlışları tashih etmek.

tevrat’taki muharref unsurların doğrularını beyan eden Kur’an-ı, tasdik ettiği ve kullandığı israil kelimesinin allah’ın kulu, allah’ın safveti, allah’ın güçlü kıldığı manasında olan gerçek anlamını kastettiğini kabul etmemiz doğru tavır. ibrahim oğlunu kurban ederken onun oğlu Yakup da müjdelenmiş, o esnada hanımı ayakta idi ve (sözleri duyunca) güldü. Ona İshak'ı, İshak'ın ardından  Yakub'u müjdeledik, hud 71.

yakub’un israil lakabına allah’ın seçkin kulu manası verilmesi, Yakup un hayatını anlamlandıran bir ifade olur.

ibranioğullarının bulunduğu Filistin ve çevresinde Paganların baş tanrısı El idi. El, Sami dilinde bütün Tanrıların babası olan en yüce Tanrı, El, güç anlamına gelir. El’den Türeyen ve İbranice Tanrı anlamına gelen Eloha güçlü olan demek. El den bir çok Tanrı ve melek ismi türetilmiş. ataerkil- patriyarkal emreden Tanrıydı el. Yunan baş tanrısı Zeus gibi, Tanrıların babasıydı. El tanrısı doğadaki herhangi bir güç ile özdeşleştirilmemiş, El tek Tanrı inancına modellik etmiş bir tek Tanrı protipi idi. Tanrılar divanın başında oturur bu divanın kararlarını açıklardı. BaşTanrı ibranice El çoğulu Elim, Akadca ilu ellil, çoğulu ilanu, Kenan dilinde il, ibranice el Elah, Aramice El -Elah/ Alaha, arapça el-ilah, il-ilah, süryanice aloho, alaha, elaha, babil’de, baal, hep el tanrısından türemiş.

Azra-il, Cebra-il Mika-il, İsraf-il, Bab-il, İsra-il, İsma-il gibi isimler İbranicedir İl/El eki alarak Tanrı ile bir ilahilik ile işkilendirilmişlerdir. Arapça El, kökünden gelen buna benzer isimleri el ekine il ekleyerek bazısının anlamını değişirerek aynen kullanır. Bu kelimeler Arapçada il eki, ibranicede el eki almış, Mika-El, Cebra-El (cebri eloha- Tanrı nın gücü), Cebra-il/el: (cebri eloha-Tanrı nın gücü).

cabrael ibranice, Cebrail Arapça. Cebrail islam’da allahın gücünü bildiren allah’ın kelamını peygambere ileten. isra-il/el: (israelohi=Tanrıyı yenen), Samu-El,Sama-il/el veya İsma-il/el (Sam-ı-Eloha=Sam’ınTanrısı), Dani-El (Dan-ı-Eloha=Tanrı Hükmü) isma-El kelimesi isma-elah şeklinde dir ama araplar isma-il şeklinde okur.

allah kelimesi kökü ilah (el-ilah) veya el-laha dan gelmiş olabilir. allah bazılarına göre Lah dır, süryanice Laha var, Lah Arapçaya Süryanice Laha ’dan geçmiş. Lâh gizlenme ve yükselme fiil masdarı olduğu gibi bundan ilah anlamında ad dırr ve lah isminin başına el getirilerek allah denilmiş ve özel isim yapılmış olabilir. Diğer görüşe göre ilah’ın başına yüceltmek maksadıyla elif ve lam konmuş, el-ilah olmuş. sami dillerinde En üst ilah anlamına gelir. Allah ismi arapça Elif (E/A), Lam (L), ve He (H) harfleriyle yazılır. A dediğimiz Elif, L dediğimiz Lam ve H dediğimiz He. El-ilah dile ağır geldiğinden ilah daki (i) kaldırılmış, ve biraraya gelen iki lam (L L) birbirinin içine geçirilmiş idğam olmuş böylece allah türemiş. arapça ile akraba olan dillerde lah kelimesi benzer şekillerde seslenir. ibranice Tanrı anlamına gelen Eloah- Elohim, Keldanice Alaha, Aramice Elaha, Süryanice Alaha, Aloho gibi vs.

allah’ın etimolojik kökeninin tartışmalı olduğu gibi Yahudilikte Tanrı yerine kullanılan Elohim’in etimolojik kökeni de tartışmalı dır. araştırmacı yazar Godfrey Higgins (1772-1833) klasik eseri Anacalypsis de Yahudilerin Tanrı anlamına kullandıklan Elohim kelimesinin etimolojik kökenlerini bulmaya çalışmış. Elohim’in daha önceki orijinal telafuzunun aracı, uzlaştıncı, korumaya aracı olan anlamında aleim, çoğulu alim olduğunu, ibrani dilinde sonradan Elohim diye teleafuz edildiğini belirtmiş.

elah allah deyimine yakın bir ifade, aramicenin Süriyede kullanılan Süryanice lehçesinda Tanrı yerine kullanılan Alaha, Aloho Arapça Allah kelimesinin oluşumunda diğer büyük etkisi olan kelime kökenlerinden biri. sözcük olarak allah aslı, Süryanice aloho dan geldiği öne sürülür. Süryanice’de şöyle bir deyim var: nhayloğ aloho (allah güç versin). islam tefsircisi Razi’ye göre allah arapça değil, ibranice veya süryanice dir.

Bütün bu Tanrıyı çağrıştıran El, İl, Lila, Lilu, Eli, Eloi, Ellil, Enlil, El-İlah, El-Lah, Ellah, Eloah vb. gibi isimler çeşidi Mezopotomya dillerinde aşağı yukarı bir ilahi gücü çağrıştırıyordu. Arapça Tanrı anlamına gelen İlah’ın Aramice kökeni Elah, İbranice Eloah’tır. El’den türemiş birbirine benzer sayısız isim vardır. Korkulan bir ataerkil Tanrı olan El ve bu isme yakın Tanrı adlan olan: Elohim, Elyon, Al, Eloah, Elah gibi adlar genellikle Tanrı’nın güçlü, büyük, yüce, korkulan niteliklerine odaklanır.

Tevrat’ta çoğunlukla İbranicede Tanrı anlamına gelen Elohim kullanılır (2500 civan). El’de yine Tevrat’ta Tanrı anlamında kullanılır. Elohim kelimesinin daha önce çoğul olarak kullanılan Eloah’ın kelimesinin tekili olduğu öne sürülür. İbranicede genelde ‘im ’ ile biten kelimeler çoğul olarak kullanılır. Eloh-im kelimesi genelde tekil değil çoğul anlamda kullanılır. Fakat İbrani-Yahudi tanrısını belirtirken tekil anlam alır. Diğer Tanrıları belirtirken çoğul anlam alıyor diye düşünmemiz gerekiyor.

Tevratta El, Elohim, Elyon, Adonay (İbranice; din/dün), isimleri Tanrı’nın en yüce olma özelliğini vurgular. Elyon kelimesi İbranice yukarıya gitmek anlamındaki Allah kelimesinden gelir. El Arapçada İl olmuş El İlah, İlah muhtemelen Allah’a kadar giden bir evrim geçirmişti. Babil olarak adlandırdığımız medeniyet aslında Bab-El dir. Asurcada Bab kapı demek, El Tanrı demek olduğuma göre Babil (Babel) Tanrının kapısı anlamında. osmanlıda kullandığımız Osmanlı Devleti’nin son dönemlerinde Sadrazamlık binasına ve daha geniş anlamıyla Osmanlı hükümetine verilen isim Bab-ı Ali (Babıali) süreç içinde Babil’in evrimleşerek dilimize girmesinin sonucu bab Arapça’ya kapı olarak geçmiş. Farsça yüce, ulu anlamına gelen Ali ile birleşerek Bab-ı Ali olmuş.

Ali ismi Allah’ın 99 isminden biri olan ‘El-Aliyy’ isminden alınmış, O, Aliyy dir (Aliyyun-en yüce dir), Hakim dir, Şura, 51). el-il, eloah elohim etimolojik kökeni tartışmalı dır. Bazı araştırmacılar Eloah kelimesinin Arapça’da Allah kelimesine dönüştüğünü ileri sürerler. Allah kelimesinin köken itibariyle Arapça Tanrı anlamına gelen ilah dan türetilmiş olduğu bunun Arapça, İbranice, Aramice ailesinin bulunduğu Sami dinlerin ortak kullanımı olan El/İl den türetilmiş olduğu daha kabul edilebilir bir görüş.

pagan baştanrı ölümsüz El’in isminin geçirdiği linguistik değişmelerin Hem Yahudilere hem Müslümanların hem de diğer birçok dinin Tanrı isimlerinin oluşumunda katkıda bulunma ihtimali göz ardı edilmemeli. yeni dinler bir önceki dindeki inanç, dil, kültür, yaşam, dünya görüşü gibi öğelerinden beslenerek gelişmişler. Aramca-Süryanice konuşan isa, tanrıya eli diyordu. Aramca ifade iisa son nefesinde eli, eli, lama şevaktani tanrım, tanrım beni niçin terk ettin. Kaynakça ismail tokalak, yahudiliğin kökenleri ve küresel gücü.

✔ mö.1400'lerde baş tanrı EL ile yer değiştirmiş olan Ba'al. Ugarit kaynaklarında EL adıyla Kenan tanrılarının en büyük Tanrısı El, tüm tanrıların atasıdır. Arap kavimlerinden Mısır’a ithal edilmiş fırtına tanrısıdır. Geç Bronz Çağı dönemlerine ait metinlerde (Ras Şamra-Ugarit) Levantın doğu sahillerinde İ.Ö 1400’lerde baş tanrı olan “EL” ile yer değiştirmiş olan Ba’al tanrılar listesinin en başında yer alıyordu. Sahip veya tanrı anlamına gelmekteydi. Bel” adıyla da tapınılırdı. Eski Mısır’a geldiğinde, kuzey Suriye’deki “Sapan Dağında Oturan tanrı” olarak biliniyordu ve var olan çok sayıdaki Ba’al’lardan “Baal Zafon-Zapon ” adıyla ayrılmaktaydı.

Ba’al’ın sıfatı “Bereket tanrısı” olmasının yanında "bulutlara Binen, yeryüzü tanrısı, savaşçıların fatihi, en üstün, gökgürültülü fırtına tanrısı, gürültücüsü anlamına gelen reammin, en ulu anlamına gelen aleyy’in olarak da anılmakta idi baal. bu sıfatların tümü kabe ’nin tanrısı el Lah’ın sıfatları dır.

saffat 37;125 ayetinin tefsirinde ba’al; baal‘e yalvarıp, yaratıcıların en güzelini bırakıyor musunuz
1.arşın 68 cm dir. 68*20=13.60 metre. baal 20 arşın boyunda, altından ve 4 yüzlü olarak tasvir edilmiş. şam’da Ba’lebek kasabası var.

tevrat Sayılar 12.Bölüm Ayet 5 de baal "bulutlara binen Tanrı baal dir.
Say.12: 5 "rab, bulut sütunun içinde indi, çadırın kapısında durup Harun ile Miryam’ı çağırdı, ayetin devamı sonraki ayette. baal, bulutlara binen tanrı. tanrıların ürettikleri sihirli silahları ile donatılmış olduğundan denizlerin dehşetli tanrısı Yam’ı yenebilecek olan kotar-Kosar Baal adıyla yakın doğu mitlerinde tapınılmış. hafif kıvırcık uzun saçlı, çift boynuzu andıran başında konik bir miğferl ie resmedilmekte idi. sol elinde mızrak yada sedir ağacı, yukarı kaldırdığı sağ elinde gök gürültülü fırtına yaratmada kullandığı yıldırım silahı ile zeus’un yaratılmasında esin kaynağı olmuş.

Başlıca hayvan şekilleri arasında gücü ve bereketi temsil eden boğa başı, keçi ve sinekler yer almaktadır. bir tasvirde, boğanın sırtına oturmuş olarak görünmekte dir. Yeni Krallık dönemlerinde Mısır’ın Firavunlarınca da tercih edilen önemli bir görüntü idi ve çok büyük cinsel organı ile yapılmış toprak heykelleri ile de bilinir. hıristiyanlık öncesinde BA’AL’e tapanlar kabeyi kutsal sayarlardı. mö.500’de pers imparatoru Daryus’un persepolisteki nakşi rüstem mezar bölgesine Kâbe nin birebir ölçüde taştan bir benzerini inşa etmişler idi, belki kabe sonradan yapılandır.

akadca bet, arapca ve ibranice baalat kelimesi dişil biçimi baalah, hanımefendi, lady, sahibe, karı anlamlarına gelir. baal ul bayt, suriye-israil arapları arasında ev sahibi, sadece baal olarak ise, yağmur suyuna dayalı tarımsal sulamak anlamında kullanılır. ba’al’ın bereket tanrısı olduğunu düşündüğümüzde eski inançların günümüze etkileri devam etmekte. diğer adlarından bir adı ve baalzebub adı sembolü arı olan adı var idi. çöl şeytanlarına ve cinlerine tapan Ortadoğu Arapları ve şeytanlara ve cinlere tapan Yahudiler, bunlara tapmamaları için “Ba’al’a Molek’e ve Cinlere tapmayın” diye uyaran tevrat ayetleri var. anadolu’da yapılan kazılarda tarlalarda bol miktarda baal heykeli bulunmuş heykelcikler toprağa ekilirmiş. barındırdıkları yağmur tanecikleri ile sıcak havalarda toprağı nemlendirirlermiş. rabbi nin Babil ve Kildani ülkesine ilişkin Peygamber Yeremya aracılığıyla bildirdiği söz şu,
Yer.50: 2 "uluslara duyurun, haberi bildirin, sancak dikip duyurun, hiçbir şey gizlemeyin, babil ele geçirilecek, ilahı bel utandırılacak, ilahı marduk paramparça olacak. putları utandırılacak, ilahları paramparça olacak.

bronz Çağı, Ugarit tabletlerinde mö.2500 hadad, adad şeklinde ba’al-hadad biçimde "tek tanrı, şşsiz tanrı" anlamında kullanılmış. kenan tanrıları arasındaki ugarit el, Kenan tanrılarının en büyük baş tanrısı olduğu geçmekte. tunus Kartaca’lılarda kolonileri olan Fenikelilerin çeşitlendirmeleri ile Ba’al Hammon adı ile Kartacalıların en üstün tanrısı ba’al kültü, Kartacalılarda mö.500’lere dek uzanmış. ba’al’e eski Yunanda Kronos, Adonis, Roma tanrıları arasında Satürn adını almış. 19.yüzyılda ernest renan tarafından yapılan kazılarda Tire ve Akre arasında bulunan Fenike tabletlerinde "el Hammon’a adanmış" ifadelerine rastlanılmış. ba’alhammon ’u tanrı el ile daha az ilişkilendirirken, Kronos ve Saturn ile daha genel olarak bağdaştırmış.

israil’li arkeolog Yigael Yadin (1917-1984), baal in ay Tanrısı olduğunu düşünmüş. incil araştırmacı edward Lipiński, baal i, şekli olmayan şekilsiz, dagon olarak tanımlamış. dagon Buğday tanesi demektir. Suriye-Tel Mardik civarında Ebla tabletlerinin bulunduğu Ebla, ugarit- ras şamra da ve Tevrat’a göre Filistinliler arasında tapınılan baş tanrı, balık şekilli tanrı, balıkçılık, bereket tanrısı olarak amoritlerin ve Yahudilerin de taptıkları tanrı baal idi. fenikeli sanchuniathon, Dagon’u siton adıyla tanımlamış, siton Grek dilinde tahıl-buğday demek. zeus’un adlarından birisi zeus arotrios yani sabancı, saban ile çift süren çiftçi dir.

mö.1040’larda yaşamış Tevrat yorumcusu Rashi (RAbbi SHlomo Itzhaki), dagon, ibranice dag-balık dan geldiğini ve balık şekilli tanrı veya yunus peygamber olarak tanımlamış. BA demek, tanrı adına ve hepsinin tek bir tanrı olduğuna dair herşey demek. Ba büyüklüğü buradan gelir. Mısır Mitolojisinde ba-ruh demek, tanrıların ve insanların nefsi- ba sı olur. tanrı ve insan ölünce bu ruh-nefs, uçarmış bazen cesedi ziyaret edermiş. ba’al yörebinde bilgiler bazı olayların çağımızda anlaşılamaması ve açıklanamaması sebebi doğurmuş çünkü mevcud belgelerde Ba’al ve El arasında bir tür kan davası olduğu görülmekte dir. El, oğullarından birisi olan yamm’ı (deniz) diğer tanrılar üzerinde nahar’ın (nehir) yargıcı olarak atar ve yamm’ın yw olan adını mdd’il - el’in sevgilisi olarak değiştirir, ona gücünü koruyabilmesi için bilgilendirir. Yamm daha sonra ba’al’i tahtından indirmiş.

beelshamen -beelşamen, suriye palmira’da en üstün gök tanrısı, parlak şimşek ve kartal onu simgelemekte idi. beel, araplarda tanrı idi ve bu adın en eski hali Enlil ve Marduk idi. Beelshamen ay tanrısı Aglibol - elyibol ve güneş tanrı melekbel ile 3lü teslis oluşturmuş idi. Bel Akad dilinde Belu, efendi-sahip-rab anlamındaydı ve eski Babil tanrıları arasında kullanılan bir ad idi, dişil hali hanımefendi anlamına gelen belit idi. Bel, Grek Belos latin Belus adlarıyla temsil edilirdi. Kuzeybatı arapları Ba’al, doğu semitik Arapları Bel dedikleri tanrı bu. erken Akad tercümanları Sümer’in Enlil’i olduğuna inanırlar ve Akadçada Bel okunur idi. Tercümanlar arasında Bel’in Enlil olduğu konusunda uyuşmazlıkta vardır. Mezopotamya metinlerinde başka tanrıya değil genellikle Babil tanrısı Marduk’a atfen bu özel ad kullanılmıştır. Marduk’un eşi Sarpanit için de iki anlamlı olarak çoğunlukla Belit olarak kullanılmış. Sümerde tanrı Marduk’un annesi Ninhursag, Damkina, Ninmah’ın diğer adları Belit-ili Akadça’da tanrıların Hanımefendisi idi. Benzer olarak Greklerin Zeus Belus ’unun Fenike’li yazar Sanchuniathon tarafından Kronos- El olarak Peraea’da doğduğu belirtilir. Grekler, Semitik Araplar- doğulular ve günümüzün incil araştırmacıları Ba’al, Bel (sahip-tanrı) anlamına gelen bu ad ile Bel’e tapınıldığından emin olmuşlar.

Bes (Bisu-Besa); Suriye’nin Ba’al’in Mısırlılarca aldıkları tek tanrı olduğu iddia edilir. Diğer yandan Tanrıların cinleri ve küçük şeytanları yaratmasından sonra onların şerrinden korunmak için Bes’i yarattıkları da iddia edilir. Tanrıları ve insanları şeytanlardan ve cinlerden koruyan savaşçı tanrıydı. Bes, Mısır’da hamile kadınların, küçük çocukların, tüccarların, fahişelerin, dansözlerin de koruyucusuydu. Kötü olan her şeyin düşmanı olduğuna da inanılmış. bazı tarihçiler Orta Krallık döneminde aşağı Mısır Nubiya ’dan ithal edildiğini kabul ederler. Buna rağmen Yeni Krallık dönemine kadar yaygınlaşmadığı tespit edilmiş. James Romano gibi tarihçiler onun “arka ayakları üzerinde şaha kalkmış aslan” şeklinde temsil edildiğini öne sürmektedirler. Üçüncü ara dönemde Bes koruyucu olarak nazarlık, muska şeklinde de taşınılmıştır. Üçüncü bir teori olarak da Afrika’nın Göller bölgesinden Ruanda, Kongo bölgelerinde yaşayan Twa (Pigme-cüce) kabilelerinden geldiğine işaret edilmektedir. Eski Twa tasvirlerinde Bes aynı boyda “cüce tanrı” olarak tasvir edilmiştir.

Dawn Prince Hughes, Kuzey Afrika’da uzun kıllı, büyük ayaklı, vücudunu kıllar kaplamış, çarpık bacaklı, kısa, yassı burunlu maymun adam gibi tasvir edildiğini belirtmiş. Tasvirlerinin evlerde koruyucu olarak bulundurulduğunu ve diğer tanrılardan ayrı tutulduğuna rastlanmıştır. Mısır tanrıları genelde profilden tasvir edilirken Bes, savaşçı, asker, portre olarak da tasvir edilmiş, her an saldırıya hazır bekleyen ev halkının koruyucusu, çocukların takipçisi, yılanları öldüren, kötü ruhlarla savaşan olarak ibadet edilmiştir. Kötülükleri kaldırmasından sonra iyi şeylerin timsali olmuş, cinsel arzunun, müziğin ve eğlencenin de tanrısı olmuştur.

Ptolomaik dönemlerde evlerin duvarlarında Bes ve Beset olarak resmi yapıldı, doğurganlığın, bereketin, şifanın temsili oldu. Yeni krallık döneminde dansözler, müzisyenler, hizmetçi kızlar uyluk kemiklerinin üstüne, bellerine onun dövmelerini yaptılar. Birçok eski Mısır tanrıları gibi ihraç edilmiş, Fenikeliler ve eski Kıbrıslılarca benimsenmiştir. İtalya’da “Aziz Bessu adıyla Hristiyanlığın temsilciğini yapanlara kadar uzanmıştır. Aziz Bessus Hıristiyanlıkta deve kuşu tüyü ile tasvir edilir, doğurganlığın ve bereketin timsali kabul edilirdi.

Cedd; Semitik halklardan türetilmiş bir tanrının adıdır. Nebati metinlerinde “Gadda” biçiminde görülür. Arap isimlerinde “Abd-el Cedd- Abdilcedd” farklı şekillerinden birisidir. Araplar arasında halen kullanılan diğer biçimi olan “Cudd” “şans” demektir. Nebatilerin “Gadda”sı Aramilerin “El Gadd (El Cedd okunur) sözü ile doğal bir uyum içindedir. Kuran’da bazı ayetlerde Allah’ın adını büyütmede, yüceltmede kullanılmaktadır.

Dü Semavi (Göklerin Bir’i) ; Güney Arabistan’daki tapınılan diğer kuzey Arap tanrılarından olan Dü Semavi (İlahi-Göksel Bir) de Bedevi kabilelerinin sürülerinin çok olması için heykeline deve kurban ettikleri bir tanrıydı.

Zü’l-Halasa–Du’l Halasa (Arapça) Güney Arabistan’da kehanet tanrısı olarak hürmet gösterilirdi. Beyaz bir taş içinde tapınılırdı. “Dü’l-hülasa”. İki ayağından birinden vazgeçmişçesine “bir ayağı” olan bir tanrıydı. İnsan biçiminde yapılmış taşlara kazınmış putlara bu adlar atfedilirdi.

Yemen’de Abela’da Kabe (Kureyş onu el-Kabetu’l Yemâniyye olarak adlandırıyordu) kutsal alanında bölge kabilelerince tapınılan tanrı, Ka’b ve birkaç müttefik kabilenin tanrısıydı. İslam sonrası yıkılıp işlevine son verildiği hadiste anlatılan eski bir kutsal alandır. Hakkında çok az bilgi günümüze ulaşmıştır. Arap yarımadasındaki bütün Kabe’lerde olduğu gibi burada da tavaf vb. bir çok dinsel ritüelin yapıldığı kaydedilmektedir.

dü’l-Kab-Sa; El Ezd, veya Al Esd adlarıyla Medine’nin El Evs, El Hazreç ve Mekke cıvarında Huza kabileleri arasında dallanıp budaklanmıştı. Onlar- Menat’ın tapınanlarıydılar. Ayni kabile Serat dağlarında “A’im- Eym” adlı puta tapıyordu.

şira yıldızının rabbi. Necm Suresi 49. Ayet, “O ŞİRA yıldızının rabbidir” demektedir. arapça düşara, dü-şara, dü-şira heykeli yapılmasından sakınılan, adı dağların Tanrısı anlamına gelen, Nebatilere ait Petra’da tapınılan Arap dağ tanrısı. Kader tanrıçası Menat’ın oğlu, Greklerde Zeus ve Diyonisus’a eş gelir. Nebatilerin Petra’da, Lübnan’da ve çok adının geçtiği gibi Hicr halkının baş tanrısıydı. Abd-ül Şira adındaki bir kabileyle yaptığı anlaşma gereğince onlara, toprağın altında, kayaların arasındaki çukurlarda biriktirdiği sulardan vereceğini Vaat eden bir Arap tanrısıdır. El Kalbi ’ye göre, Ben-i Haris kabilesince ona tapınılmıştır. En büyük, görkemli tapınağı Petra’da kare şeklinde siyah taştan yapılmıştı. Kendisinden sonra Dionisias adını alan Soada şehrinde önemli bir başka tapınağı vardı. Şarap tanrısı Dionysus’un adına Ağustos ayında özellikle üzümcülüğün bereketi adına bayramlar kutlanırdı.

petra ve Elusa’da Epfanius adına 25 Aralıkta Arapça Kkhbou- Kekekbou adlı bakire adına düzenlenen bayramlarda Düşara’ya adına ilahiler söylenilerek tapınılır idi. gelişmiş memeleri ile genç Arap bakiresi Ka’ab’ı hatırlatmakta fakat tanrının taş dan doğduğuna inanılan yorumuna göre “Ka’b-Kube-Küp- Mekke’deki Kâbe nin olması muhtemel ama Es Şara adında başka yerler vardı ve erken dönemlerdeki kültün hangisinden doğduğunu yorumlamak gerçekten zor. Bereketli, nemli topraklarda zengin bitki örtüsünün bulunduğu yörelerde bu adın bulunması kolayca ibadetin merkezi olmuş arı Arabistan ülkesinde bir nokta gibidir. “Güneşe tapınma” ile bağlantı kurulabilecek kış gündönümü zamanında kutlanılan bayramlarda “altın adak sunuların parıldadığı bütün tapınaklardaki putların altında altından kaide bulunurdu. O, bereketli sebzelerin sahibi ve güneş tanrısının karakterine vurgu yapıyordu.

el-LL : yemen’de Astar, Güneybatı Asemitik Araplarında EL, ay ve güneşi idare eden, baş tanrı. güneş ve ay aralarında tercih ettikleri yer için savaşırdı. Güneş Ayı yendiğinde gece, Ay Güneşi yendiğinde ise gündüz oluyordu. Mısır’ın Horus-Set kavgasından alınmış olduğu açık olan bu Mit’e Araplar inanırlardı. ugarit metinlerinde El, tanrıların meclisinin bulunduğu ve toplandıkları Leyl (Gece demek-Muhtemelen dünya dışı kozmik-göksel bir dağdı.) adlı bir dağda oturmaktaydı ve tanrılar topluluğunun en üstünüydü.

kuzey Araplarında Safa bölgesinde El’e ayrı bir tanrı olarak ibadet edilirdi. Kişi adlarında Vehb-el, Vehbil- El’ in hediyesi, Abdil- El in kölesi-kulu gibi adlara eski Sabii ’ler den günümüze rastlamak mümkün. eski metinlerde tanrı anlamına gelen Layal ve başka bir eski metinde El in bir biçimi Uval adlarından türemiş olabilir. mö.7.yüzyıla ait Anadolu Aslanlı Taş harabelerinde bulunan nazarlıkta, El Lah ’ın, EL ine atıf yapılır, "bizim için, bütün tanrısal varlıklar ve kutsal olan grubun en büyüklerinden en kutsal olanı cennetin ve ölümsüzlüğün sahibi ile ebedi bir bağ kuruldu. Asur onu bizim için yaptı". metin, Cross’un (1973 S.17) çevirisi ile şöyle devam etmekte, "ebedi olan (olam) bizimle yeminli bir antlaşma yaptı, aşera bizimle bir antlaşma yaptı, El’in bütün oğulları ve büyük meclisin en kutsal olanı, eski dünyanın ve cennetin teminleri ile"

ugarit metinlerinde, tanrı El,”TORU-EL-Boğa Tanrı-Akdeniz Bölgesindeki Toros Dağlarına adını o vermiş”,Batnyu,binwati-(yaratıklarının yaratıcısı),’ebu bani‘ili “tanrıların babası),’ebu adami “adamın-adem’in-insanın babası” ,qaniyunu’olam “ebedi yaratıcı, her şeyi bol yaratan”, İbrani metinlerinde el olam-“ebedi, ölümsüz-baki tanrı-(Hüvel Baki),Yaratılış 21:23” olarak geçer. Diğer adları arasında; ak sakallı-yaşlı danışılan akıllı, Hatikuka “yaşlı büyüğünüz”, Malku –Kral, sahip, ebu samima “yılların babası”, el gibbor “ savaşçı” olarak da geçer.

el Kays; Eski bir pagan Arap tanrısıdır. Hişam El Kalbi, “Kitab el Esnam –Putlar Kitabı” adlı kitabında bu tanrıdan bahsetmemektedir. Adı ortadan kaybolmuş bir tanrıdır. Ancak “Abdilkays – Abd El Kays- Kays’ın Kölesi” ve “Emrulkays- Emr-ül Kays- Kays’ın Emiri” gibi Arap adlarına bakıldığında böyle bir tanrının varlığı görülmektedir. Nebati metinlerinde El Kays ve El Hicr’de bir tapınakta değişik anlamlarda “Kays” adına rastlanılmıştır. De Goeje, El Hemdani’nin “Ceziret-ül El Arab’ından” bu anlamlardan birisinin “Tanrı” demek olduğunu çıkarmıştır.

YILDIZ DİNLERİ
Arabistan’da Güneş dişi bir Tanrıça, Ay da erkek bir Tanrı olarak görülmüştür. Allah ismi Ay Tanrısına verilen muhtelif isimler içinde şahsi özel ismi dir. Allah, Ay Tanrısı Güneş Tanrıçası ile evlenir. Birlikte üç tanrıça üretirler. Bunların isimleri, ”El Lat”,”El Uzza”, ve “Menat dır. allah ile beraber daha küçük tanrıça olarak ve Allah’ın kızları adlarıyla tapınıldılar. el belirteci ve Lah adının birlikte söylenmesinden oluşur. Bazı dil bilimcilerine göre tek Tanrı” demek, Tevrat’ta bu adın çoğulu olan elohim veya Eloah adı kullanılmış. Hicaz Araplarınca tapınılan ve kızlarından El Lat, Lah’ın dişil hali dir. aramiler tanrı anlamında “Elaha” derler. El belirteci Arap dilinde "baba ve tanrı" anlamına da gelir. mekkelilerce en üstün tanrı, dünyanın yaratıcısı ve yağmurları veren gök gürültüsü ve yıldırım tanrısı olarak tapınıldı. mekke dininde yeri belirsiz olmasına rağmen bazen tanrılar arasında ast olarak da kabul edildi. Mekkeliler Allah ve cinler arasında akrabalık kurarak onu erkek ve kız çocukları olan bir tanrı olarak da tanımladılar.

El-Lat: Arabistan’daki bereket tanrıçası. Mekke’nin 3 baş tanrıçası, tanrı’nın kızı derdi Lat a mekkeliler ve petra’lı Nabatlılar. Nabatlılarca yunan athena ve Romalı Minerva ile denk tutulmuş lat. Wellhausen’e göre, onlar Lat’ın Hubal’ın annesi olduğuna inanmış. hişam bin el-Kalbi tarafından yazılmış Putlar Kitabı- kitab el-esnam da, islam öncesi araplar lat ın Kabe’de yaşadığına inanmış ve Kabe’de ona ait bir put var imiş. lat, uzza ile guran anılır, gördünüz mü Lat ve Uzza’yı -necm19, sonra Menat’ın adı anılır. bu 3ü, tanrıça üçlemesi meydana getirir. bu üçlemenin başı konumundaki Lat, her şeye gücü yeten baş bir tanrının, el-Lah’ın kızı olarak tapınılmış olsa da, bazı bölgelerde baş tanrının bir tür eşi konumunda tapınıldığı olmuş ve mekke’de allah’ın kızları olarak anılmış bu 3 tanrıça. arap mabut güneşi temsil eden Lat, kalıntılarda bazen güneşin bir parçası, bazen çıplak bir kadın, bazen de bir at olarak tasvir edilmiş.

mu’cemu’l-Büldân da anlatıldığına göre Lat, Tâif de idi, sakif kabilesi, beyaz bir taş üzerine onun evini kurmuş. başta Kureyş olmak üzere bütün Araplar ona hürmet etmiş. lat ın bakıcıları sakif kabilesinden idi. Yeri, bugünkü Tâif Mescidinin sol minaresinin bulunduğu tarafta idi.

hilal AY SEMBOLÜ : arap kültüründe ve bütün orta doğu boyunca başka yerlerde de Ay Tanrısına ibadetin sembolü Hilal, arkeologlar, Ay Tanrısına tapınmanın bir işareti olarak başlarının üstünde hilal bulunan birçok tanrı ve tanrıça heykeli ortaya çıkardılar. Mısır Tanrılarının başında da güneş resmedilmiş. Babil Enuma Eliş Destanında olduğu gibi tiamat -dünya ve kingu -ay, güneş den koparak oluşan ilk 2 gezegen. Marduk, Tiamat’a savaş ilan ettiğinde onun bir kadın olduğunu söyler. Destanın sonunda insanı Ay-Kingu nun kanı ndan yaratır. Buna göre El Lat- merkür, El Uzza- venüs ve Menat-dünya dır.

Hristiyanlıktaki üçleme - teslis’in, Güneş, Ay ve Dünya ile ilişkili yine. sa ve Havarilerinin ve meleklerin başlarındaki hale Mitra- zerdüşt inancı, Mısır ve Sümer inançlarının sembolü güneş i temsil eder. ibrahim’den itibaren İ-ibrânice veya süryânice dilinden Arapça ‘ya geçmiş olduğu üzerinde düşünülüyor ve bu diller den Arapça ‘ya geçtiği görüşünü ileri sürenler oluyor fakat Âd ve Semud hikâyelerinde ve daha önce yaşamış olan peygamberlerin dillerinde yalnız anlamının değil, bizzat bu özel ismin de dönüp dolaştığını anlıyoruz ve ibrânî veya süryanî dillerinin arapçadan önce olduğunu bilmiyoruz.

Bunun için kelimenin Arapça ‘da daha önce kökten ve katıksız Arap olan ilk devir Araplarına kadar varan bir tarihi bulunduğu açık. Bundan dolayı “İsrafil, Cebrail, Mikail” kelimeleri gibi İbrânice’den Arapça’ya geçmiş yabancı bir kelime olduğunu zannetmek için bir delil yok ve arap dilinin aslında, Arapça olmayan bazı yabancı kelimeler hakkında dikkatli olmayı gerektirir ki bir kelimenin aslını incelemek mümkün olmalı. el belirleme edatı ise kelime herhalde başka bir şeyden nakledilmiş ve allah’a ad olarak verilmesi ikinci bir kök sayesinde mümkün fakat bunun arap dilinde diğer bir isimden veya sıfat dan alınmış olması mümkün ve asl olan bu.

belirleme edatı el kalkınca lâh kalır. arapça’da lâh ismi var ve basralı âlimlerin büyük bir kısmı bundan nakledildiğini söylemişler. Lâh gizlenme ve yükselme mânâsı fiilinin mastarı olduğu gibi bundan ilâh anlamında da bir isim dir ve bundan lâhüm, lâhümme denilir. Kuran Surelerinde yer, nesne veya kişilere ait adlar ile başlayan sureler böyle yazılır ve okunur, El Fatiha, El Bakara, El Maide, El Araf,El Enfal ,El Arabiyye,El Suriye,El Cezire, El Mustafa, El Kadir gibi. El Mukah-LLMUKAH, semavi dinlere kaynak olan mısır dininde Lah adı güney Arabistan Sabiilerin, yapay sulamaların koruyucusu olarak tapındıkları, baş şehir Ma’rib yakınlarındaki Sabii halklarının tapınaklarının tanrısı idi. arapların, baba AY, anne Güneş ve oğul Venüs üçlemeleri keşfedilinceye kadar, El Mukah, ay tanrısı olarak düşünülmüş idi. öküz başlı bilinen Güneş tanrıçasının erkek eşi, bereket ve Şarap tanrısı ile birleştirilmiş Güneş Tanrısı idi.

El Ukaysir; Hz. Muhammed dönemlerinde Arabistan’da “aksar- kalın, sert, kısa enseli” anlamında insan şekilli taş bir puttur. El Ukasir Kuda, Lahm, Cüddam, Amila ve Gatafan kabileleri Araplarınca Suriye bölgesinde tapınılmıştır. El Kalbi, “Kitab el Esnam kitabında “AnSab” taşının kutsal yerlere, giysilere, adak kurbanlarının atıldığı hendeklere hacıların ilahileri eşliğinde atılırdı, demektedir. Wellhausen ise İbn Kalbi bu tanrıyı sınır anlatmıştır. Binalara izinsiz girenleri önlemek için çömelmiş şekilde heykelinin yapıldığı bu tanrı adını “Ukaysir” olarak bir kabileye de vermiş olduğundan bireyseldir ve hatta kılıç tanrısıdır.

Elibol veya Eglibol Arapça=Eski Suriye Palmira’da Ay Tanrısıydı. Adı da “BEL’in Buzağısı” demekti. Elibol, bazen omuzlarına kadar başını çevreleyen bir hale ile resmedilmişti. Bu resimlerden birisinde başını çevreleyen hale, hilal veya orağa benzer şekilde tasvir edilmişti. Elibol, ünlü teslis (üçleme)içinde Güneş tanrısı Yaribol (Yarhibol) ile ilişkilendirilmiştir.

El Kaum =Nebatilerde ,gece ve savaş tanrısı olarak tapınılır, kervanların koruyucusu olduğuna inanılırdı. “İnsanların arkadaşı” adıyla da anılırdı. Gene Nebatilerde, “Şerefine toprağa içki dökülmeyen, içki içmeyen, ihsanı, ikramı bol bahşeden, tanrıydı.

El Malik; Bir çok Arap tanrıları arasında “El Malik -Kral” adıyla tapınılırdı. Kuran’da Allah’ın “99” adından birisi olmuş. Hadad, Hadad Raman (Grek), Ba’al Hadad, Hadu, Adad, Yahweh, ; Kuzey batı semitik Araplarında Haddu, Akadlarda Adad, Hititlerde Teşub, Teşub-Hadad, Ba’al Hadad, Ba’al Hadad-Yahwehadlarıyla tapınılan yıldırım tanrısıydı. Diğer yandan Mısır’ın Set’i, Grek’in Zeus’u, Roma’nın Jüpiter’i olarak Jüpiter Dolichenus adıyla tapınılan tanrısıydı.

Ugarit metinlerinde,(İ.Ö.2300-Suriye-Ugarit) bitkilerin çimlenmelerinden yeşermelerine bereketin ve bolluğun onun arzusu ile gerçekleştiğine, yağmurun yağmasını ve göklerin yönetimini elinde bulunduran Ba’al/Hadad göklerin tanrısıydı. Tarımla uğraşan bölgelerdeki insanların büyümelerini sağlayan hayatlarını koruyan tanrıydı. Yokluğu kuraklık, kıtlık, açlık ve savaş çıkması demekti. Hatta batı rüzgârlarının geldiği dağla da ilişkili. Yahweh’in doğu rüzgârları ile israil oğullarını Kızıldeniz’in karşı tarafına ey Lat körfezine taşıma olayının anlatılmasında görülmekte. Hadad, Tevrat’ta Aram Kralı bahsinde görülür. Ba’al’ı yücelten, ululayan adları arasında Baal Gad, Baal Hamon, Baal Hazor, Baal Hermon, Baal Judah (Yudah),Baal Meon, Baal Perazim, Baal Shalisha (Şalişa-şelişe) ve Baal Tamar var dır.

Baal Meon Kenan bölgesinde, Ölü Deniz’in doğusunda kullanılan bir adıdır. Dişil adları arasında Baalah,Bealoth (Bealot),Baalath (Baalat) şeklindedir. Bazen yüksek yerlere bu adların verildiğini görürüz. Baalat Dağı ve Necef’te Baalah-Bira/Bealot şeklinde dir. kayıtlarda Hadad, Adados ya da Grek Hadad Ramân’ın bozulmuşu olan çoğunlukla Demarus olarak kabul edilmekte. hadad, Gök tarafından hamile bırakıldığında tanrı Dagon’a köle olarak verilen Gök’ün oğludur. Bu kaydın geçtiği efsane, Hadad’ın ebeveynliğinin hesabını görünüşte Ugarit geleneği ile birleştirerek Dagon’un oğlu yapmaktadır. Eşiti olan Akad tanrısı Adad ise Gök tanrısı Anu’nun oğludur. Anu’nun oğluna benzeyen Hitit tanrısı Teşub ile eşleşir. Aslında her iki efsanede de Hadad ya da Adad sonunda “gök’ün oğludur.

Başka bir efsaneye göre Gök, Pontus (Deniz) ile savaşır. Gök Hadad ile birleşir. Hadad karışıklığı üstlenir ancak bozguna uğrar. Bu konuda bir daha bahsedilmez.bEfsane metinleri, Ugarit dilindeki tanrı El’in oğlu Mot’u Muth yaparak ugarit metinleriyle uyuşmakta dır. Havkem-; Hevkem “akıllı olmak” kökünden gelir. Yemen’in Adalet Tanrısıdır. Diğer adalet tanrısı Anbay-Havkem-ile birlikte adaleti sağlarlar ve Kataban’da ikisi birlikte anılırlardı. Babil tanrıları olan Nabu ve kader, bilim tanrısı ve tanrıların sözcüsü olan Merkür’ün (Sabah ve Akşam yıldızı) ikiz görünümlerini temsil etmekteydi.

Hevl; Hadramet’te, Hevl, muhtemelen ay tanrısıydı ve bazı kabilelerin de koruyucusu. HUBEL - baba, Habbal- Habbel (İbr), El Lah-Allah, El Hakim; Ay ve Gökgürültüsü, bereket Tanrısı. arapça Habbe tahılın bir tekinin adıdır. Buğday tanesi gibi. Birden fazlası hubûb, onun çoğulu hubûbat dır. Kuranda Allah’ın büyüklüğü anlatılırken, Toprağa gökten su indirdik, ondan dâneler çıkardık (Rahman 55;12,13) ayetlerini hatırladığımızda Suriye - Filistin kökenli bu Arap Ay tanrısının adını Hub-El şeklinde açtığımızda Hububattan Hub kökünü aldığımızda El'in de tanrı anlamına geldiğini hatırladığımızda “Tanelerin Tanrısı” adını elde edebiliriz. Sümer mitlerinde de tanelerin göklerdeki kendi gezegenlerinden getirildiği geçmektedir. İlk ay tanrısı Enlil’in de sıfatlarından birisi de Tanelerin tanrısı dır. Hubel, özellikle Suriye Araplarında“Ba’al” a karşılık gelen Ay tanrısıydı. Suriye’de erkek şeklinde bir heykeli bulunmuştur. En yüksek onura sahip Yağmur bereket tanrısıydı. Suriyelilere göre Babil İmparatorluğunu kuran ve gökyüzünü ve ondaki varlıkları düzenleyen çift karakterli güneş tanrısı Baal- Bel” olarak tapınıldı. Habba’al, Heredot’a ve ondan çeviri yapan Rawlison’a göre Arapların Jüpiteriydi Kâbe’ye Suriye’den getirildiğine inanılır. Kureyşliler zafer kazandıklarında Çok yaşa Hubel sevinç çığlıkları biliniyor.

✔ arapların islam öncesi 13 tanrısı
1 : Hubal Arapların baş tanrısı Ay tanrısı. 2 : Al-Lat Arapların bereket ve tarım tanrıçası.
3 : Al-Uzza 'ya beyaz koyun kurban sunmuş muhammed putperest iken. Araplar Kabe'yi Uzza adına, Lat adına, Menat adına tavaf etmiş.. Uzza'nın putunu ve tapınağını Halid bin Velid yıkmış. Halid Bin Velid Al-Uzza'nın son putunu kırarken Al-Uzza 'yı görmüş ve onu kılıç ile ikiye bölerek öldürmüş.

4 : Menat kader tanrıçasıdır. Nebatiler Menat'ı intikam tanrıçası Nemesis ile bir tutmuştur ve Hubal'in karısı olduğunu düşünmüşlerdir.
5 : Dushara Zeus ile denk tutulmuştur çünkü Nebati panteonunun başındaki tanrıydı ama Dushara, Zeus gibi göklerin tanrısı değil, dağların tanrısı idi.
6 : Atargatis Nehirlerin ve denizlerin tanrıçası idi Kocası, fırtına ve yağmur tanrısı Hadad idi.
7 : Dhatu-Anwat Bedevilerin taptığı büyük bir ağaç idi.
8. Shams güneş demektir Arapların güneş tanrısıdır.
9 : Wadd Arapların su tanrısı. Yemenliler Wadd'ı ay tanrısı olarak düşünüp ona yılan kurban ederlerdi. Nuh 23 ayetinde anılır.
10 : Quzah iklimin tanrısıdır. Araplar bu tanrının bulutlarda oturduğunu ve şeytanlara bulutlardan dolu attığını düşünürlerdi.
11 : Athtar Yemenli Arapların savaş tanrısı dır ama Mezopotamya kökenlidir
12 : Manaf Arapların kehanet tanrısıydı. Tapınağına adet olmuş kadınlar giremezdi, Manaf 'ın putuna adet olmuş kadınlar dokunamazdı.
13 : Al-Qaum gecenin ve kervanların koruyucu idi. Arap tüccarlar geceleri uyuduklarında Qaum'un kervanlarını koruduklarına inanırlardı.

araplar din al-Aba ika - ataların dini derler idi. islam, arabların hristiyanlık ve yahudilik ile yeniden şekillendirip tanrı sayısını tek'e indirgedikleri dinleri yok iken tek Tanrılı inanışa geçmişler, islam dan sonra el-ilah izlerinin kolay ve çabuk silinmemesi tuhaf. uzza'yı parçalarken halid bin velidin gördüğü gerçek ise o zaman var demektir böyle bir şey. ayrıca içerik çok güzel olmuş ne zamandır okuyup yazacaktım kısmet bugüneymiş. zaten attım fava. neyse bu arada aşağıda savaş çıkmış resmen olamaz falan diye. azıcık sorgulamayla ölünmez. sorgulayıp araştırınca çıkar her şey ortaya. ayrıca eskiden insanlar nasıl buna inanıyordu diye düşünürdüm eskiden şimdi daha iyi anlayabiliyorum. kıssadan hisse olamaz dediğiniz şeyleri birazcık düşünün yeter. kuranın değiştirilmiş olabilitesi yüksek özellikle şeytan ayetleri meselesi özetliyor bunu. Atheisten Gott. Gibt es einen Gott? Gibt es Beweise dafür? Dinler, çoğunluğun korkusu, azınlığın kurnazlığı üzerine kurulmuştur.

astroteoloji ve incil 7 Kilise, incil'de vahyedilen yedi kilise. Türkiye'deki şeriat ve hilafet yanlısı cihatçı zihniyet ile Amerika'daki evanjelistler arasındaki organik bağı görmeyenlerin aklına şaşarım. islamcı gruplar Maide 44, Nisa 60 65 ve 76'ya göre Erdoğan'ı hâlen hilâfeti getirmediği için "Tağut" yani ülkesini Allah'ın hükümleri ile değil, onların İslam anlayışına göre kâfir olan Atatürk'ün, Atatürkçü zihniyetin ve Batı'nın hukuki normlarına göre çıkarılan yasalarla yönettiği için Allah'a şirk koşan kâfir devlet yöneticisi ilan ediyorlar ve onun yönetimindeki Türkiye'yi de Dar-ül Harp olarak görüyorlar.

evanjelistler, yuhanna incilindeki vahiyler bölümünde bergama kilisesi ile ilgili kısımda "şeytan'ın tahtı orada" ifadesine dayanarak deccal'ın türkiye'de olduğunu, cmhurbaşkanı tayyip'in deccal'ın olduğunu ve hilafetini ilan ederse deccaliyet olacağını, o yüzden hrıstiyan aleminin mesih ordusu toplamaya başlaması gerektiğini söylüyorlar. hilafet meselesini kötü giden ekonomiyle ve şimdikinden daha radikal etnik ayrımcılık ile karıştırıp türkiye'de savaş çıkarmayı planlıyorlar. böyle insanları tehdit eden ve her dakika övülmek isteyen egoist tanrı ayetlerine inanmam olanaksız.

✔ üstad kadir mısıroğlu, muhafazakar müslüman, evlad-ı osmanlı, türkiyenin kuruluşunu, kurucusunu ingiliz işbirliği, dış güçlere bağlayan takipçileri, üstadınızı tanıyın; yurtdışı günlerini ve bazı cemaat bağlantılarını bir okuyun;
12 eylül 1980 darbesi msp'yi kapattı ve başta erbakan olmak üzere parti yöneticilerini tutukladı.
bugün sp başında bulunan temel karamollaoğlu gibi parti yöneticileri hapse girerken bir kişi yurtdışına kaçtı: kadir mısıroğlu!
cıa, savaştan sonra naziler'den islamcı kadroları devraldığı sır değil. iki üsleri vardı; berlin ve frankfurt.
kadir mısıroğlu kısa zaman sonra ailesini de frankfurt'a getirdi.
1983'te hakkında “yurda dön” çağrısı çıkarıldı. dönmedi. ingiltere'ye iltica etti.
ingiltere'de koruyucusu şeyh nazım kıbrısi
– prens charles'ı müslüman yaptım, ingiliz kraliyet ailesi hz muhammet'in soyundan geliyor demişti.
– tc öldü, 700 sene osmanlı dayandı bunlar 70 senede bitti. ektiğiniz ekin mevsimlikti demişti.
– dinlerarası diyalog kapsamında papa ile sadece fetullah gülen mi buluştu? şeyh kıbrısi de papa 2. jean paul ve papa 16. benediktus ile görüştü.
– mit ve genelkurmay arşivlerinde ingiliz casusu belgesi var, abd'de yaşayan, amerika yüksek islam konseyi'nin kurucu başkanı, damadı hişam m. kabbani nin faaliyetlerine girmeyeyim. rand corporation 2007 raporunda, ılımlı müslüman liderler listesinde f. gülen ile birlikte rabbani var. şeyhi kıbrısi önünde diz çöken malezya büyükelçisi abd vatandaşı merve kavakçı'nın arkasındaki lobiyi açmayayım, mısıroğlu'na döneyim, kıbrısi'nin müritleri kadir mısıroğlu ve eşi aynur aydınaslan ve çocukları abdullah sünusi, rahmetli mehmet selman ve fatıma mehlika. nakşibendi şeyh nazım kıbrısi'ye bağlandı. fatıma mehlika, semamızda bir yıldız kitabında şeyhi nazım kıbrısi'yi göklere çıkardı.
ah şu tesadüfler:
– lozan'da türkiye'yi en çok zorlayan ingiltere, lozan zafer değil hezimettir diye kitap yazan mısıroğlu'na siyasi iltica verdi. mısıroğlu'nun, ingilizlerin onayıyla anadolu'ya çıkarma yapan yunan ordusu için “keşke yunan galip gelseydi” demesini de bu açıdan değerlendirmek gerek. aslında ingiltere dış politikası ne ise, -her ikisi de vatandaşlıktan çıkarılan- şeyh kıbrısi ve müridi mısıroğlu hep benzer görüşü savundu. diyebilirsiniz: kadir mısıroğlu bakırköy akıl hastanesi'nde yattı; cerrahpaşa hastanesi psikiyatri kliniği'nden rapor aldı. delidir ne dese yeridir ancak gel de bunu milli görüş kadrolarına anlat, yerli, milli hiç mi inanç lideri kalmadı? diyorlar. nasuhi mehmet türbesi'nin kadir mısıroğlu'nun sahibi olduğu sebil yayınevi 'ne ve vakfına verilmesini kim kabul edebilir?

mısıroğlu'nun kuleli askeri lisesi yanındaki, ruhsatını akp'nin verdiği, kuleli yakamoz restaurant, 15 temmuz fetö darbesi gecesi ne yaptı? kadir mısıroğlu'nun adı bir yerde geçecek de, o iş karışık olmayacak ha. birileri kandırılmaya doyamıyor. ingiliz atasözü, herkes kendi geleceğinin mimarı dır, üstâd kadir mısıroğlu şeyh nazım kıbrisi olayı öyle basit şeyh mürit olayı değil. özellikle almanya ve kıbrıs merkezli bu oluşum osmanlı hanedanı üzerinden siyasi politik bir şeyler yapma peşinde. ermeni asıllı bir osmanlı vatandaşı üzerinden uydurma bir hadis ve uydurma bir şehzadelik ile hilafet, yeni osmanlı kuracaklar, lakin müslüman ve osmanlı sevdalısı olan kadir mısıroğlu bu çakma hadis ve şehzadeyi ya hiç bilmiyor ya işine gelmiyor?

✔ bkz: yeni osmanlılar saltanat derneği, artık ingiltere, fransa ve almanya merkezli nasıl bir operasyon dönüyor. seyh nazim sultan selim gelecek, osmanlının son varisi selim efendi mehdi, seyh nazim- osmanli sehzadesi selim, seyh nazim- sehzade selim kimdir. burda şeyh nazım'ı gerçek osmanoğlu ailesinden abdülhamid kayıhan osmanoğlu ziyareti, ona bile şehzade selim resmi gösteriyor ama doğal olarak çakma şehzadeyi tanımıyor. müslüman osmanlıcı tayfanın bilmediği, bilse bile muhtemelen iplemeyeceği üstad hakkındaki gerçeklerin ufak bir kısmı böyle.

yahudilik tektanrıcı dinlerin en eskisi. hıristiyanlık ve müslümanlık, yahudiliğin attığı temellerin üstüne kurulmuş ve onun bir uzantısı olmuştur. Bu nedenledir ki sonraki din bir öncekini tanımış ve kabul etmiştir. Musa mö.1440 yıllarında Sina dağında tanrının on buyruğunu aldı ve din böylelikle biçimlenmiş oldu. Yahudiliğin kutsal kitabı Tevrat'a göre kadercilik yoktur. Tanrı dünyanın yaratıcısı ve koruyucusudur. Tanrı insanların bütün düşüncelerini, kalplerinde olanı ve eylemlerini bilendir. Yahudilikte tanrı kurtarıcıdır; İsrail oğullarının Mısır'dan çıkmasına yardım etmiş, yol göstermiştir. Tevrat'ın çıkış kitabında (Bab 3;8-9) "Ve Rab dedi: Gerçekten Mısır'da olan kavminin sıkıntısını gördüm, ve angarya memurlarının yüzünden onların feryadını işittim; çünkü onların acılarını bilirim; ve onları Mısırlıların elinden kurtarmak için, ve onları o diyardan iyi ve geniş bir diyara, süt ve bal akan diyara, Kenanlı, ve Hitti, ve Amori ve perizzi, Hivi ve Yebusilerin yerine çıkarmak için indim."

yahudilikte Tanrı; kendisine inanlara yol gösteren, buyruklarını yerine getirenlere armağanlar veren ve karşı gelenleri cezalandırıp terbiye edendir. Tanrısal kurallar insan için iyi yaşam ve iyiliktir, aksi ise kötülük ve ölümdür. "Bak bugün senin önüne hayatla iyiliği, ölünle kötülüğü koydum". (Tesniye 30/15 ). "Senin önüne hayatla ölümü, bereketle laneti koyduğuma gökleri ve yeri size karşı şahit tutuyorum; bunun için hayatı seç, ta ki Allah'ın Rabbi sevmek ve onun sözünü dinlemek ve ona bağlanmak için zurriyetin yaşasın." (tesniye 30/19.20). Tevrat'taki bu öğretiler; insan iradesinin ve seçme halkının olduğunu, tanrının inanan insanlara yardımcı olup daha iyi bir yaşamı vaat ettiğini açıklamaktadır. Kaderciliğe yer yoktur. Tevrat'taki nebi ve peygamberler insana doğru yolu göstermek, ikna etmek ve iyi bir yaşamı öğretmek için gönderilmişlerdir.

isa ile bir ulus dini olan Yahudilik Hıristiyanlıkla evrensel boyutlara ulaşır. Hz. İsa Yahudiliği reddetmez bilakis tamamlamaya ve pekiştirmeye geldiğini söyler "Kutsal Yasa'yı ya da peygamberleri sözlerini geçersiz kılmak için geldiğimi sanmayın. Ben geçersiz kılmaya değil, tamamlamaya geldim. Size doğrusunu söyleyeyim, gök ve yer ortadan kalkmadan, her şey gerçekleşmeden, kutsal yasa'dan ufacık bir harf yada bir nokta bile eksilmeyecek." (Matta 5/17,18)

hıristiyanlıkta Tanrının merhamet ve sevgi boyutu daha ön plana çıkarak. Onlara göre, "Tanrı sevgidir. Sevgide yaşayan, Tanrı'da yaşar, Tanrı'da onda yaşar." (Yuhanna 4/16)

yahudiliğin devamı hıristiyanlıkta da insanın iradesi ve seçimi ön plandadır. Tanrı her şeyi görendir, bilendir, her şeye muktedirdir ve aynı zamanda büyük bir sevgi ve merhamet sahibidir. Tövbe edip kendine yönelenleri merhametiyle affeden ve kucaklayandır. Yahudilikte olduğu gibi kadercilik yoktur. Yahudiliği ve Hıristiyanlığı onaylayan ve onların bütün peygamberlerini ve öğretilerinin tanrıdan geldiğini söyleyen Müslümanlıkta ise, insan aklı iradesi ön planda olmasına rağmen kaderciliğin ağır bastığı söylemlerle de vardır. Tanrı tarafından muhammed'e indirilen Kur'an ayetlerinde Yahudilik ve Hıristiyanlıkta olduğu gibi akıl, düşünce, ibret alma insan iradesinin ön planda olduğu ayetler çoğunlukta.

✔ hem evrim teorisine hem yaratıcıya inanmak.
✔ isa - Mesih - Hristiyan sözcüklerinin anlamları

✔ incilde rabbuni öğretmen
✔ what is a god? feat. jason silva.

✔ ilk yazı adem ile başlamadı.
عمران imar عُمْرَان; bayındırlık; medeniyet; bina, yapı, imar.

تَخالَفَ ; أَكْمَلَ ard‎ın‎ almak , ardı‎n‎ getirmek , ard‎ın‎ kesmek, bitirmek, bütünlemek, ikmal etmek, kotarmak, neticelendirmek, pi‏irip kotarmak, son vermek, tamamlamak, tümlemek, yeti‏tirmek, عَمْرَة - لِبَاسٌ لِلرَّأْس hotoz, serpu.

guranda haramlar, alışkanlıklar, hayatımızda, nelerin gerçekten haram şeyler, bizlere emanet edilmiş bu bedene zararlı şeyler olduğunu bizlere unutturur. arada sırada düşünceyi, zihni sıfırlamalı ve olayları sıfırlanmış bir dimağ ile çözümlemeliyiz. İste bu zihin sıfırlama ameliyelerinden biri esnasında, haramlardan sarhoşluk, alkol konularında kafamda bir takım soru işaretleri belirmeye başladı. Garip yaklaşımlar oluşuyordu bir ayetten ötekine geçerken. İyisi mi dedim, gel sen bu sarhoşluk ayetlerini bir araya getir ve hepsine daha bir objektif göz ile bak. Çünkü bazı “sarhoş” kelimesi geçen ayetlerde H-M-R kökü kullanılırken, diğer bazılarında S-K-R kökü kullanılmakta. Yaratan yaklaşımlarında ne kadar yumuşak, sevgi dolu leziz olabiliyor.

askeri / çerisel bir durumda sıra halinde dizilmiş, bir duvar önünde 10 kadar kişiyiz. ip ile yukarı çıkacağız.ve başladık. ip ile asıla asıla gruptaki herkes yukarı çıktı.ben en köşede idim, birazda yalpalamışım, böylece yukardaki varılacak hedefin 4 metre kadar sağında kaldım. orada bir demir duvara çakılı idi. hedef bir balkon gibi bir yere çıkıyoruz ve  balkon gibi bu yerden içeri giriyoruz. hedefe varan arkadaşlar, balkon gibi yerden içeri girmişler. hedefe tutunamayan ben, oradaki demire tutundum ve ipi bıraktım. ip düştü. ben sanıyorum hedefe gelmişim, halbuki tutunduğum şey, duvarda bir demir ve hedefe 4 metre uzak. arkadaşlara seslendim, bir kaç kişi balkon gibi olan yere çıktı. dedim bana ip atın, kollarım çok yoruldu acele edin.  rüyada tırmandığımız duvar, tahminen 10 metre kadar diyeyim. hem çıkarken yorulmuşum, hem de demirde asılı kalarak yorgunluğum artıyor, kollarım sızlıyor.kollarımın sızısına daha fazla dayanamayarak uyandım. ve uyandıktan sonra bile kollarım sızlıyordu. bu demektir ki rüya beynimizin bir yerinde yaşanıyor. ruh ile ilgisi yok. uyanıkken hayal gücü/yeteneği olan insanın, uyku halinde rüya gücü/yeteneği niye olmasın.

✔ fas'taki teröristler tarafından katledilen 2 iskandinav kadının sonsuza kadar cehennemde yanacak olması maalesef böyle bir durum var. o kadar eziyetler çekerek dehşet içinde öldürülmüş o zavallı iki kadın bir de bunun üstüne islam dinine göre kafir sayıldıkları için sonsuza kadar cehennemde yanacak.

✔ beyyine 6: "kâfirler, gerek kitap ehlinden olsun gerek puta tapanlardan olsun muhakkak, cehennem ateşindedirler. orada ebedî olarak kalacaklardır. onlar, insanların en şerlileri dir."ayete göre bu iki kadın, insanların en şerlilerindenmiş. o yüzden müslüman arkadaşların bu iki kadın için vicdanlarını sızlatmalarına gerek yok. şu ayete göre bu zavallı iki kadını öldüren yamyamlar sonsuza kadar cehennemde yanmayacak:

nisa 93: lim bir mümini kasten öldürürse, cezası, içinde ebedî kalacağı cehennem. allah, ona gazap etmiş, lânet etmiş ve onun için büyük bir azap hazırlamış". bir mümini kasten öldüren sonsuza kadar cehennemde yanıyor ama bir kafiri kasten öldüren de sonusuza kadar cehennemde yanıyor mu o belirtilmemiş. sonsuza kadar yanmıyor kafir öldüren. aksi takdirde ayet sadece müminleri özel olarak belirtmez idi, herhangi bir insanı kasten öldüren derdi.


✔ bergamalı galen'in kitapları arapça'ya çevirilmiş.